* مطالب و دیدگاههای درج شده در سایت نظر شخصی نویسنده آن بوده و لزوماً دیدگاه مسئولین زیست بوم نمی‌باشد. منبع: http://zistboom.com/13588/

یک حقوقدان: توقیف سگ‌ها در خیابان توجیه قانونی ندارد نویسنده: سپهر سلیمی - یکشنبه ۱٥ اردیبهشت   ۱۳٩٢  منبع: http://animal.persianblog.ir/post/868/

یادداشت بهمن کشاورز، رئیس سابق کانون وکلای دادگستری تهران در خصوص طرح توقیف سگها در روزنامه بهار:

 یک. موضوع برخورد با مسئله نگهداری سگ، توقیف و مصادره آن‌ها، دیگر بار مطرح شده است. مطالب شگفت‌انگیز و گاه دلخراشی درباره نحوه گرفتن سگ‌ها از صاحبان آن‌ها و کیفیت و امکانات محل نگهداری آن‌ها و موضوعاتی به صاحبان این حیوانات گفته شده است؛ شنیده می‌شود که چون «خبر» است و احتمال صدق و کذب در آن وجود دارد، امیدوارم اصولا درست نباشد.

دو. درباره نگهداری و مالکیت سگ، نکات زیر قابل توجه است:
الف. هرچند در نجس‌بودن سگ ظاهرا اتفاق‌نظر وجود دارد، اما نگهداری سه‌گونه سگ مجاز است: سگ نگهبان، سگ شکاری، سگ گله.
ب. این سه‌گونه سگ دارای ارزش اقتصادی‌ هستند؛ یعنی مالکیت دارند و اگر کسی باعث از‌بین‌رفتن آن‌ها شود، صاحب حیوان حق مطالبه قیمت و جبران خسارت را دارد.
پ. سگ حیوانی است که به طور معمول برای ادامه حیات نیاز به تحرک دارد وگرنه از بین خواهد رفت. بنابراین کسانی که سه نوع سگ پیش‌گفته را به‌عنوان مالک در اختیار دارند می‌توانند موجبات تحرک آن‌ها را فراهم کنند زیرا «اذن در شی اذن در لوازم آن است.»
سه. با توجه به آنچه گفته شد مشخص نیست استدلال کسانی که با این حیوانات این‌گونه برخورد می‌کنند چیست زیرا شاید ویژگی‌های سگ شکاری و سگ گله به نوعی مشخص باشد و برای آن‌ها تعریف معینی وجود داشته باشد، اما درباره سگ نگهبان-با توجه به مصادیق مختلفی که برای نگهبانی وجود دارد- نمی‌توان گفت اگر مثلا سگی جثه کوچکی داشت، ادعای صاحب او درباره این‌که این سگ، سگ نگهبان است مسموع نخواهد بود. زیرا یکی از مصادیق نگهبانی آن است که سگ با نزدیک‌شدن به افراد ناشناس و احساس خطر، سر‌و‌صدا کرده و به صاحب خود هشدار دهد.
چهار. در حال حاضر بیشتر مردم در خانه‌ها و آپارتمان‌های کوچک و متوسط زندگی می‌کنند و خانه‌های بزرگ با حیاط وسیع ندارند تا بتوانند سگ‌های خود را در حیاط نگاه دارند. در عین حال نگهداری‌نکردن سگ در آپارتمان‌ها ممکن است به عنوان شرط مالکیت یا شرط اقامت، مدیریت مجتمع‌های آپارتمانی مقرر کند که در این صورت، نگهداری حیوان در آپارتمان ممکن نخواهد بود و این موضوعی است که در همه دنیا مرسوم است.
پنج: به‌طور کلی سلب مالکیت از مالکان اموال مستلزم وجود قانون و در مراحل قضایی و قانونی است. اقدام به توقیف و بعد نوعی تملک حیوانات خانگی بدون دستور و حکم قضایی قابل قبول نیست و خسارات ناشی از چنین اقدامی طبق قانون مسئولیت مدنی از کسی که موجب ضرر شده، قابل مطالبه است. در عین حال این‌گونه برخورد با حیوانات اهلی و صاحبانشان، از جهات بسیار دیگری هم درخور تامل است. ممکن است ضوابطی درباره جلوگیری از کثیف‌شدن سطح خیابان‌ها به وسیله حیوانات برقرار و با ضمانت اجرایی سنگین اجرا شود. این کاری است که در بسیاری از نقاط دنیا متداول است و اگر صاحب حیوان مانع از کثیف‌شدن معابر نشود، جریمه بسیار سنگینی دارد اما مصادره و حبس حیوانات آن هم به‌نحوی که صاحبانشان به کلی بی‌خبر باشند، قابل قبول و توجیه نیست.
شش. سابقه‌ای که درباره این موضوع به یاد دارم، مفاد آیین‌نامه امور خلافی مصوب 1324 است-که متن بسیار جالبی بود و بسیاری از مقررات آن بعدها در قوانین دیگر، از جمله قانون مجازات اسلامی، قسمت تعزیرات، نقل شد- که در آن آوردن سگ به معابر و شوارع بدون قلاده ممنوع و برای ارتکاب این عمل جریمه تعیین شده بود. در همین قانون برای کسانی که مرغ، خروس و سایر پرندگان زنده را با گرفتن پایشان به طور سرنگون حمل کنند هم مجازات تعیین شده بود. بنابراین با توجه به این‌که اصل در اعمال ساکنان جوامع اسلامی بر صحت است، یعنی وقتی مسلمانی سگی را نگهداری می‌کند اصل بر این است که یکی از انواع مجاز سه‌گانه را در اختیار دارد و ناچار در لوازم این نگهداری نیز معذور است، در صورتی که صاحب حیوان ضوابط بهداشتی را نگهداری و بیرون‌آوردن او از خانه رعایت می‌کند نمی‌شود از او سلب مالکیت و سگش را توقیف یا معدول کرد. ضمنا این پرسش هم مطرح است که در‌گیر و ‌داری که در ابعاد مختلف دچار آن هستیم این یک فقره چه جایی دارد؟ و الله اعلم.

مطلب مرتبط: بی وفایی با یار با وفای انسان در گذر زمان. مشکل سگ ها چیست؟!

دکتر اسماعیل کهرم؛ بهترین شخصیت محیط زیست در سال 91 نویسنده: سپهر سلیمی - سه‌شنبه ٢٩ اسفند ۱۳٩۱ منبع: http://animal.persianblog.ir/post/833/

به انتخاب بنیاد جهانی پاسارگاد آقای دکتر اسماعیل کهرم، بوم شناس و کارشناس میراث طبیعی و محیط زیست، به عنوان بهترین شخصیت میراث طبیعی و محیط زیست سال 1391 انتخاب شدند و «جایزه نوروز» به ایشان تعلق خواهد گرفت.

در اطلاعیه این بنیاد در خصوص دلایل انتخاب آقای کهرم آمده است:
ـ چند دهه تلاش بی وقفه در نگاهداشت میراث طبیعی و محیط زیست ایران
ـ  ارائه ی هشدارهای  به هنگام در مورد بخطر افتادن این میراث ها، بدون ملاحظات فرصت طلبانه
ـ برخوردهای شجاعانه با ویرانگران میراث طبیعی و محیط زیست
ـ داشتن نگاه هشیارانه و علمی  نسبت به طبیعت و اهمیت آن در زندگی انسان
ـ بوجود آوردن ادبیاتی تازه  و گیرا در ارتباط  با محیط زیست و میراث طبیعی و برانگیختن  علاقه و حس مسئولیت در مخاطبین خود.

 اکنون که میراث طبیعی و محیط زیست ایران در وضعیتی به شدت بحرانی به سر می برد و نابودی و مرگی خاموش،  تک تک داشته های طبیعی ما را تهدید می کند، نقشی که کوشندگان میراث طبیعی و محیط زیست دارند، بیش از همیشه اهمیت پیدا کرده است. در چنین شرایطی دکتر کهرم بدون تردید یکی از شجاع ترین و رساترین صداهایی است که همگان را به نجات این میراث می خواند. آگاهی علمی  و حس عاشقانه ای که او نسبت به اجزای طبیعت دارد، و ادبیات و سبکی نو که برای نوشتن درباره این میراث انتخاب کرده این توفیق را به او داده که به سهم خود زنده بودن طبیعت را به کسانی که به دلیل نبود آموزش درست درکی از آن ندارند نشان دهد. کهرم با زبان و کلامی ساده، زیبا و موثر چنان از کوه و دریا و رود و تالاب و درخت و خاک می گوید که مخاطبش نمی تواند بی توجه از آن ها بگذرد؛ و چنان انسان را به هم نفسی با شیر و گرگ و آهو و پرنده و ماهی و کرم می خواند که نمی توانند درد و رنجی را که بر آن ها می رود ندیده بگیرد.

از جریمه 700هزار تومانی برای قطع گیاهان هندی تا حراج گون های گیاهی ایران نویسنده: سپهر سلیمی - شنبه ۱٤ اردیبهشت ۱۳٩٢ منبع:http://animal.persianblog.ir/post/867/

امروز به همراه اعضای چند گروه زیست محیطی رفته بودیم بازدید از یک پارک ملی در شهر حیدرآباد هندوستان. در حین بازدید یک نفر هوس کرد چند میوه از درختی که در عکس می بینید بچیند که با تذکر محیط بان مواجه شد. محیط بان گفت جریمه چیدن همین چند میوه چیزی در حدود 700 هزار تومان است!!
حالا این عدد را مقایسه کنید با جریمه 5 هزار تومانی لاله های واژگون و یا حراج نیلوفرهای آبی در شمال و یا جریمه 20 هزار تومانی سمندر لرستان ی که در معرض انقراض است و یا حتی جریمه 5 میلیون تومانی کشتن پلنگ در ایران ...!!!

دلیل مبنی بر اهمیت پارک ملی کویر

ارسال شده در اردیبهشت ۳, ۱۳۹۲ 

ادامه اعتراض کم سابقه به تبلیغ حیوان آزاری در برنامه تلویزیونی ویتامین سه نویسنده: سپهر سلیمی - یکشنبه ۸ اردیبهشت ۱۳٩٢

در حالی که حدود یک هفته از اجرای برنامه ویتامین سه در شبکه سه که همراه با حضور خلیل عقاب و ببری در قفس بود می گذرد، اعتراضات کاربران شبکه اجتماعی فیسبوک همچنان در حال گسترش است.
کاربران شبکه اجتماعی فیسبوک در گروه های دوستدار محیط زیست و حیوانات به بیان انتقادات و نظرات خود پرداخته و اعتراض خود را از طریق درج نظر در صفحاتی که به نام برنامه ویتامین سه و علی ضیاء (مجری برنامه) است انعکاس می دهند. همچنین برخی از کاربران می گویند که از طریق ایمیل و تلفن اعتراض خود را به مدیران شبکه سه و تهیه کنندگان این برنامه اعلام کرده اند.
حجم اعتراضات به حدی است که شاید بتوان آنرا کم نظیر دانست و می توان آنرا پس از ماجرای کشتن توله خرس ها در سمیرم که با واکنش فوق العاده زیاد کاربران شبکه های اجتماعی و ایرانیان سراسر جهان روبرو شد در رتبه بعدی قرار داد. اعتراض هواداران محیط زیست بطور مشخص به تبلیغ برای سیرک به عنوان فعالیتی که باعث آزار و رنج حیوانات می  شود، حضور خلیل عقاب به عنوان مسئول یکی از سیرک ها و آوردن حیوانی به آن شکل در برنامه است.

یکی از طرح هایی که این روزها در صفحات دوستداران محیط زیست دست به دست می گردد

خواندن برخی نوشته های کاربران خالی از لطف نیست و می تواند مورد استفاده همگان و بویژه برنامه ریزان برنامه های تلویزیونی قرار گیرد:
ساناز با اشاره به حضور ببر در قفس گفته: نمایش یک ببر در قفس٬ نه تنها نمادی از حفظ محیط زیست نیست بلکه کاملاً بر عکس٬ مصداق آزار دادن حیوانات و جدا کردن آنها از محیط طبیعی زندگی‌شان ست. از چند کارشناس محیط زیست سئوال کنید تا پی ببرید کارتان چه اشتباه بود و لطفاً این اشتباه را تصحیح کنید! ای کاش به جای این متصدی سیرک٬ از یک «محیطبان» دعوت کرده بودید. محیطبانان شریفی که برای حفاظت از جان حیوانات در حال انقراض٬ جان خود را در معرض خطر قرار می دهند. آیا می دانید محیطبان کیست و چند نفر از آنها برای حفاظت از محیط زیست ما تا کنون کشته شده‌اند؟
آرش نوشته: در اکثر کشورهای اروپائی برگزاری سیرک با حضور حیوانات ممنوع شده و همین آقایون که سالها در خارج از ایران ( به قول خودشون) این سیرک ها رو برگزار میکردن دوباره به ایران برگشتن چون هنوز پتانسیلش رو در افکار تعداد زیادی از مردم میبینن. یکی از معروف ترین سیرکهای حامی حیوانات سیرک www.cirquedusoleil.com هستش که به غیر از حرکات نمایشی انسانها در جائی که حضور حیوانات نیاز باشه از آدمهای گریم شده استفاده میشه.
محمد علی در پاسخ به کسی که از این برنامه دفاع کرده گفته: بجای نوشتن یه مشت (...) صرفا برای کل کل و لجبازی برو چند تا مقاله و مطلب در این مورد بخون و 4 تا مستند ببین تا ببینی سوء استفاده و سوء رفتار با حیوانات یعنی چی... اگه این جناب مجری واقعا بدنبال ساختن برنامه درست و حسابی و منطقیه، بجای تبلیغ واسه یه حیوان آزار معروف و (...) حیوانات که منفور تمام جوامع طرفدار حقوق حیواناته، 4 تا برنامه دوستی با حیات وحش و حفظ محیط زیست می ساخت و با یه متخصص حیات وحش مصاحبه میکرد، نه یک حیوان آزار معروف!!!
سها به وضعیت بد این حیوان اشاره می کند و ضمن اشاره به تماسی که با یک دامپزشک داشته گفته: محض اطلاعتون بگم این ببر حدود 50 سانت توی پهلوش پارگی داره و علت این پارگی فضای نامناسب نگهداری این حیوانه چون نر و ماده رو برای جفت گیری در یک محیط کوچک کنار هم گذاشته بودند. این پاسخی است به کسانی که می گویند در سیرک بخوبی از حیوانات نگهداری میشه.
اکبر یکی دیگر از کاربران است که ضمن انتقاد به این برنامه این پرسش را مطرح کرده است که آیا حضور خلیل عقاب و تبلیغ برای سیرک از سر نا آگاهی برنامه سازان بوده و یا اینکه اهداف تجاری در کار بوده است و به این شکل می خواستند برای سیرک خلیل عقاب تبلیغ کنند.
نیلوفر هم نوشته: هیچ انسانی به هیچ عنوانی حق خرید و فروش هیچ حیوانی رو نداره. خواهش می کنم این رو بفهمید. سیرک ها دارن دونه به دونه بساطشون رو از کشورهای عضو اتحادیه اروپا برمی چینن. این کشور اگر محیط زیست داشت جنگل هاش دونه به دونه به بهانه ی توسعه ی طرح های عمرانی بلعیده نمیشدن، بزرگ ترین دریاچه اش به اون روز نمی افتاد، جنگل های پرعظمت و زیبای بلوطش طعمه ی خشکسالی و گرد و خاک و طمع بی پایان نمی شدن، فهرست گونه های درخطر انقراضش روز به روز طولانی تر نمیشد.
یکی دیگر از کاربران نوشته: خوشحالم که تا حالا برنامه هاتونو ندیدم و نخواهم دید!! تبلیغ حیوان آزاری و بازار گرمی برای سیرک شکنجه حیوانات افتخار نیست جناب مجری جو گیر! قرن بیست و یکه بد نیست یکمی آگاهیتو بالا ببری، بد نیست از غارنشینی بیای بیرون!!!
نرگس با اشاره به خطبه 244 نهج البلاغه که می گوید: "به خدا سوگند اگر اقالیم هفت گانه را به من ببخشند ودر مقابل از من بخواهند پوست جوی را از دهان مورچه ای بیرون بکشم هیچ گاه چنین ظلمی رامرتکب نخواهم شد وخدای متعال رابه چنین جرمی معصیت نخواهم کرد." این سوال را مطرح کرده که چرا در حالی که ادعای دیانت دارید به حیوانات ظلم می کنید؟
سیاوش یکی دیگر از کاربران است که همچون دیگر کاربران ضمن پافشاری بر عذرخواهی از سوی تهیه کنندگان و مجری این برنامه معتقد است باید اعتراضات تا پاسخگویی رسمی عوامل برنامه ادامه داشته باشد.
میلاد نیز یکی دیگر از کاربران است که ضمن شرکت در بحث ها نوشته: لطفا خودتون رو جای بچه هایی بذارید که قلبشون از ظلم جاری در دنیا به تنگ اومده، ظلمی که بیشترین قربانیش در دنیا حیوانات هستند.ظلمی خیلی خیلی خیلی خیلی زیاد.فرق حیوانات با انسانها این هست که اونها بی دفاع تر از انسانهان.یکی از فرق ها مهم دیگشون اینه که برای انسانها حامیان خیلی بیشتری هست ولی یک عده ی کمی در جامعه که قلبشون برای دیگر مخلوقات خدا هم میتپه، هم متاسفانه از جانب دیگران، اونهایی که نه درد آدم براشون مهمه نه هیچی به تمسخر گرفته میشن...نصف بیشتر تمام اینهایی که میان میگن شما آدم رو ول کردید و چسبیدید به حیوان برای سفسطه این حرف رو میزنن، چون اصلا انسان ها هم براشون اهمیتی ندارن!!به شخصه تعداد زیادی از حامیان حیوانات و گیاهخواران رو دیدم که کارت اهدا دارن، یا خون اهدا میکنن، به زلزله زده ها کمک میکنن و ...اما به طور کلی اگر بعضی هاشون دیگه تحمل زیادی نداشته باشن و با دیدن ظلم از کوره در برن هم بی دلیل نیست.
همچنین برخی از کاربران ضمن برشمردن نکاتی در خصوص رفتارهای حیوان آزارانه در این سیرک به مطالبی در خصوص خرید و فروش حیوانات وحشی توسط مدیران این سیرک اشاره کرده اند که از آنجا که مستند نیست قابلیت درج در این گزارش را ندارد.
گفتنی است در حالیکه تعداد کاربران صفحه منتسب به مجری این برنامه 25000 هزار نفر است ولی در برابر سیل انتقادات و نظرات بی شمار کاربران معترض به این برنامه که به صدها عدد می رسد تنها چند کاربر محدود که عموماً بدون عکس بوده و شبیه حساب های کاربری جعلی هستند نسبت به نظرات حامیان حیوانات واکنش نشان  داده اند و به جای بحث در مورد این برنامه صرفاً به دفاع شخصی از مجری برنامه می پردازند.
حال باید دید واکنش تهیه کنندگان و مجری این برنامه به سیل وسیع انتقادات مطح شده چیست و آیا حاضرهستند ضمن پذیرفتن انتقادات مطرح شده از دوستداران محیط زیست و حامیان حیوانات بابت آنچه که باعث تکدر خاطرشان و ترویج فرهنگ حیوان آزاری شده عذرخواهی کنند یا خیر؟!
توضیح: نظرات کاربران با حداقل ویرایش درج شده و از همین جهت ادبیات عامیانه نوشته ها که گاهاً همراه با غلط های نگارشی نیز هست را تغییر ندادم و عیناً منتشر شده است.

مطلب مرتبط: حیوان آزاری به بهانه حیوان دوستی؛ این بار در رسانه ملی

مملکت داری به شیوه آنتی مصیبت - طنز نویسنده: سپهر سلیمی - دوشنبه ٩ اردیبهشت ۱۳٩٢

اخیراً استاندار فارس در اظهار نظر جالبی گفته وجود 300 گورخر در منطقه حفاظت شده بهرام گور به مصیبتی برای مردم فارس تبدیل شده است زیرا که سازمان محیط زیست به دلیل حضور این حیوانات و اینکه این منطقه حفاظت شده است اجازه بهره برداری از معادن را نمی دهد. او گفته: "به محیط زیست اعلام کرده ایم مردم نی ریز حاضرند هر کدام یکی از این گورخرها را به خانه خود ببرد و از آن به خوبی محافظت کنند تا شما اجازه بهره برداری از این معدن را صادر کنید و جوانان نی ریزی از بیکاری نجات یابند."
بر اساس استدلال ایشان، بنده راهکارهایی برای مملکت داری وبویژه نگهداری از میراث طبیعی و معنوی ارائه کرده ام تا در روزهای پایانی دولت مورد استفاده برنامه ریزان و مدیران دولتی قرار گیرد:

زاینده  رود:
این زاینده رود هم برای مردم اصفهان مصیبت شده است. شما ببینید سالانه چند نفر از هموطنانمان در این رودخانه غرق می شدند. خوب ما در برابر غرق شدن اینها مسئول هستیم. برای حل این مشکل باید آب را در همان بالا دست مصرف کرد و یا بوسیله لوله به استانهای مجاور انتقال داد تا این مشکل حل شود. اینطوری اقتصاد رونق می گیرد و جوانان از بیکاری نجات می یابند.

اشیاء عتیقه:
برای نگهداری اشیاء عتیقه که میراث کشور هستند باید از تجربیات گذشته استفاده کرد. شما نگاه کنید اگر الماس کوه نور یا مثلاً منشور کورش در ایران بود الان معلوم نبود چه بلایی سرش می آمد. بهترین کار اینست که عتیقه جات کشور بوسیله گروههای معتمد به کشورهای امن منتقل شود. اینطوری هم اقتصاد رونق می گیرد، هم جوانان از بیکاری نجات پیدا می کنند و هم آنها بخوبی نگهداری می شوند و ما از دست این مصیبت هم خلاص می شویم.

خاک:
واقعاً یکی از مصیبت های بزرگ خانم های خانه دار همین خاک است. شما نگاه کنید این عزیزان روزانه چقدر از وقت خود را صرف گرفتن گرد و خاک می کنند. بهترین کار آنست که خاک کشور را به کشورهای حوزه خلیج فارس بفروشیم. ضمن اینکه ما این همه خاک می خواهیم چکار؟! اینطوری هم اقتصاد رونق می گیرد و هم از دست گرد و خاک راحت می شویم.

پول و طلا:
نگهداری از پول و طلا برای ما مصیبت شده. نگاهی بکنید ببینید چقدر آمار سرقت از بانک ها زیاد است. پیشنهاد بنده اینست که برای ایجاد امنیت باید شمش های طلا را از کشور خارج کرد و مثلاً آنها را با تریلی به جایی مثل  کشور ترکیه منتقل کرد. برای پول هم همین وضعیت است. هر چه آنها را دورتر کنیم دست دزدان از آنها کوتاهتر می شود، می شود پول ها را به بانک های ونزوئلا منتقل کرد تا دیگر هیچ دزدی جرات نکند با قمه کشی مزاحم بانک های داخلی شود.

پلنگ و یوزپلنگ:
جداً این پلنگ هم برای مردم ما مصیبت شده. راه درست اینه که پلنگ ها را به روسیه منتقل کنیم. اصلاً پلنگ با این پوست پرپشم و کلفتی که دارد باید در جای سرد زندگی کند و گرنه گرما زده می شود و خواهد مرد.
یوزپلنگ هم یک مصیبت دیگر است و در جاهایی که زندگی می  کند اجازه عبور جاده نمی دهند، با توجه به اینکه تعداد کمی از این حیوان باقیمانده است می شود در هر استانی یک باغ وحش تاسیس کرد و اینها را بین آنها تقسیم کرد تا بخوبی از آن نگهداری کنند. اینطوری جوانان هم سرگرم می شوند.

تالاب میانکاله:
سالهاست که میخواهند در اینجا پالایشگاه ایجاد بشه و محیط زیست اجازه نمی دهد. این هم یکی از مصیبت های ماست. پیشنهاد می کنم مردم آنجا هر کدام به اندازه یک لگن از آب تالاب را به خانه های خودشان ببرند و اجازه بدهند به راحتی پالایشگاه ایجاد بشه. اینطوری اقتصاد رونق می گیرد و جوانان هم می توانند سرکار بروند.

مدرسه سازی:
آقا جان این مدرسه سازی هم برای ما دردسر شده. این همه زحمت بکش، مدرسه بساز و آخرش بخاطر یک بخاری که آتش می گیرد این همه مصیبت برای آموزش و پرورش درست می شود. برای رفع این مصیبت باید مدرسه ها را در خارج از ایران ساخت. مثلاً همین طرح اخیر که قرار است کشورمان 3000 مدرسه در کشور عراق بسازد طرح بسیار خوبی است و ما را از مصیبت آتش گرفتن مدرسه ها خلاص می کند. ترجیحاً اگر مدارس در کشورهایی ساخته شوند که نیاز به بخاری ندارند خیلی بهتر است.

جنگل:
جنگل هم یکی دیگر از مصیبت های ماست. بنده در سفر اخیرم به شمال کشور هر چی میرفتم به شمال نمی رسیدم و همه اش جنگل بود. حیف از مناطق شمال کشور نیست که این همه جنگل دارد. با قطع کردن آنها هم جا باز می شود، هم اتوبان ها گسترش پیدا می کنند و هم صنعت چوب رونق می گیرد و جوانان بیکار بر سر کار می روند. ضمن اینکه حضور جنگل و درخت فی النفسه می تواند موجب ایجاد زمینه های فساد شود. اصلاً مردم شمال کشور حاضر هستند هر کدام از یک درخت در خانه های خود نگهداری کنند تا دیگر نیاز به جنگل نباشد.

جوانان و دانشجویان:
یکی دیگر از مصیبت های ما همین جوانان و دانشجویان هستند که بسیار پرتوقع هستند و انتظار دارند چون کشور ثروتمندی هستیم همه امکانات در کشور فراهم باشد. این سیاست فراری دادن مغزها واقعیت سیاست خوبی است و باید تسهیلات لازم برای خروج هر چه بهتر این عزیزان فراهم شود. ما شرایط خروج بیش از پیش تسهیل شود و به متقاضیان بلیط بدون برگشت اهداء شود.

کشاورزی:
کشاورزی هم برای ما مصیبت شده. از سر و کله زدن با کشاورزان تا خریدن و توزیع محصولات کشاورزی کلی دردسر دارد و وقت و انرژی ما را تلف می کند. باید محصولات کشاورزی را از خارج  و بویژه چین وارد کنیم، اینطوری اقتصاد رونق می گیرد و در حوزه واردات محصولات کشاورزی اشتغال زایی ایجاد می شود.

دریاچه ارومیه:
این هم یکی دیگر از مصیبت های بزرگ ماست. در این خصوص بنده هم موافق نظر یکی از کارشناسان کشور هستم  که گفته بیاییم آنرا خشک کنیم، اینطوری دیگر مشکلی برای آب کشاورزی و سدها هم نخواهیم داشت.
این که خشک کردن پس از مدتی باعث نابودی کشاورزی و آسیب به 8 میلیون مردم منطقه هم می شود به ما مربوط نیست و مشکل مدیران پس از ماست.

خلیج فارس:
این هم یکی از مصیبت های دیگر ما در حوزه میراث معنوی و طبیعی است. اصلاً یکی از دلایل طمع دشمنان به این آبراه همین پسوند فارس است. ضمن اینکه همین یک کلمه باعث چالش های بزرگ در سیاست خارجی ما شده است. اخیراً مشاهده می کنیم که کشورهای عربی اقدام به اجاره نام استادیوم های فوتبال در جهان می کنند. مثلاً در ازای مبلغی کلان ورزشگاه تیم آرسنال از هایبری به امارات تغییر نام یافت. خوب است ما هم همین کار را بکنیم و به بالاترین رقم این نام را تغییر دهیم. اینطوری اقتصاد رونق می گیرد و جوانان هم می توانند سرکار بروند.

مشاهیر و شخصیت ها:
این مشاهیر هم برای ما مصیبت شده اند. واقعاً در حالی که ما در حال مدیریت جهان هستیم نیازی نیست همه مشاهیر را ایرانی بدانیم. مثلاً چه اشکال دارد مولانا به اسم ترکیه ثبت شود و ابن سینا را کشورهای عربی مصادره کنند. اینطوری مصیبت ما هم در ثبت تاریخ کمتر می شود. ضمن اینکه اینها را هم می توان با همان سیستم خلیج فارس به مزایده گذاشت. اینطوری اقتصاد رونق می گیرد و جوانان هم می توانند سرکار بروند.

پاسارگاد، تخت جمشید، نقش جهان، سازه های آبی شوشتر، چغازنبیل:
اینها هم هر کدام به شکل های مختلف مصیبت هستند، پیشنهاد بنده این است که شهرکی همانند شهرکهای سینمایی ایجاد کنیم و این بناها را زبیخ ریشه کن کنیم و به آنجا انتقال دهیم. اینطوری نگهداری از آنها آسان می شود و با گشت و گذار در آن شهرک می توان بخش زیادی از میراث فرهنگی ایران را یکجا دید.

پرونده مطالب طنز این وبلاگ