به گزارش خبرگزاري جام جم آنلاين:
در حقيقت برخلاف ديگر موجوداتي که در گروه پستانداران قرار مي‌گيرند، قرنيه چشم گوزن‌ها اين ويژگي را دارد که به امواج فرابنفش اجازه مي‌دهد وارد چشم شده و از سلول‌هايي که در مسير نور قرار مي‌گيرد عبور کند. در شبکيه چشم گوزن‌ها مانند برخي حيوانات سلول‌هاي ميله‌اي و مخروطي براي جذب امواج فرابنفش وجود ندارد، بلکه سلول‌هاي معمولي و عادي شبکيه نسبت به محرک‌هايي هرچند ضعيف نيز از خود واکنش نشان مي‌دهد.اگرچه بسياري از پرندگان توانايي تشخيص امواج فرابنفش را دارند، اما اين ويژگي در ميان پستانداران نادر است و در اين ميان جوندگاني مانند موش‌ها و خفاش‌ها استثنا هستند.
گوزن‌هايي که ساکن مناطق شمالي کره زمين هستند براي زندگي در دشت‌هاي بي‌درخت پوشيده از گلسنگ‌هاي قطبي سازگاري دارند. اين موجودات داراي بيني اختصاصي هستند و شکل استخوان بيني آنها مارپيچي و به گونه‌اي است که مي‌تواند هواي سردي را که وارد مجراي تنفسي مي‌شود گرم کند.
همچنين يکي از ويژگي‌هاي جالب توجه اين موجودات اين است که در فصول سرد سال لايه‌اي اسفنجي‌شکل روي سم‌ها ايجاد مي‌شود که گوزن‌ها مي‌توانند به کمک آن روي گل و لاي به آساني راه بروند. با شروع فصل سرما لايه‌اي سخت و مستحکم جايگزين بافت اسفنجي شده و به اين ترتيب گوزن‌ها مي‌توانند حتي روي برف و يخ نيز به آساني راه بروند بنابراين چندان عجيب نيست که توانايي‌هاي ديداري اين موجودات نيز در مقايسه با ديگر موجودات اختصاصي باشد.اما فکر مي‌کنيد آيا اساسا لازم است موجودات، توانايي تشخيص امواج فرابنفش را داشته باشند؟ گوزن‌ها ساکن دشت‌هاي بي‌درخت هستند و سکونتگاه آنها مناطقي است که از گلسنگ، برگ، چمن و جگن که گونه‌اي از چمن بومي زمين‌هاي مرطوب است، پوشيده شده است. گلسنگ که منبع اصلي تامين غذاي اين موجودات در فصل زمستان است امواج فرابنفش را جذب خود مي‌کند. به همين سبب در ميان انبوهي از برف که در فصل زمستان سطح زمين را مي‌پوشاند، گوزن‌ها مي‌توانند گلسنگ‌ها را به رنگ سياه ديده و تشخيص دهند. بازتابش امواج فرابنفش از سطح گلسنگ‌ها موجب مي‌شود حتي علي‌رغم اين ‌که اين گياه در زير برف مخفي شده باشد، گوزن‌ها بتوانند براحتي آنها را بيابند. اين توانايي به اين گروه از موجودات اين امکان را مي‌دهد تا بتوانند منبع غذاي زمستاني‌شان را شناسايي کرده و از گرسنگي در امان بمانند.