تصاویر نادر از آلاسکا: خرس‌های قطبی به‌جای یخ روی علف‌زار راه می‌روند! 
خرس‌های قطبی یاد گرفته‌اند هر سال، زمان شکار نهنگ، به ساحل بیایند. آن‌ها برای سیر شدن، روی بقایای شکار انسان‌ها حساب می‌کنند. اما وقتی همه یخ‌ها آب شوند و خرس‌های قطبی بیشتری گرسنه بمانند، چه خواهد شد؟
بهنوش خرم‌روز: حدود 50 سال است که هر سال، شکارچیان کاکتوویک واقع در آلاسکا، به شکار نهنگ می‌روند و هر بار که از شکار برمی‌گردند، بخشی از گوشت نهنگ شکار شده، روی ساحل به جا می‌ماند. ظاهرا، خرس‌های قطبی منطقه خیلی خوب این موضوع را درک کرده‌اند.
به گزارش نشنال‌جئوگرافیک، امسال، بعد از شکاری که در ماه گذشته انجام گرفته، روزانه حدود 80 خرس قطبی برای خوردن بقایای مانده از نهنگ به ساحل آمده‌اند. آن‌ها به خوبی یاد گرفته‌اند که قبل از زمان شکار، خود را به اجتماع‌های اسکیموی نورث اسلوپ برسانند و منتظر بمانند. به گفته لورن هولمز از آلاسکا دیسپچ، حتی برای این که اشتهای خود را تحریک کنند، به جویدن استخوان‌های به جا مانده از نهنگ سال گذشته مشغول می‌شوند.
به نظر استیون امستراپ، از دانشمندان موسسه بین‌المللی خرس‌های قطبی، این رفتار خرس‌های قطبی اصلا عجیب نیست. او می‌گوید: «خرس‌های قطبی حیوانات احمقی نیستند. آن‌ها می‌دانند که از چه وقتی از سال، روی ساحل می‌توان به گوشت دست یافت».
البته این که خرس‌های قطبی از بقایای شکار تغذیه کنند، اتفاق تازه‌ای نیست و قدمت آن به گفته امستراپ به دهه 1970/1350 برمی‌گردد. وی می‌افزاید: «آن‌چه جدید است، این است که امسال، در مقایسه با گذشته، تعداد خیلی بیشتری از خرس‌ها به دنبال غذا به این ساحل آمده‌اند.»
برخی دانشمندان بر این باورند که تغییرات آب‌وهوایی و به خصوص ذوب شدن یخ‌های قطبی که امسال بی‌سابقه بود، دلیل احتمالی روی آوردن خرس‌های قطبی بیشتر به ساحل کاکتوویک است. اما جان وایتمن، اکولوژیست از دانشگاه ویومینگ، معتقد است که هنوز برای نظر دادن در این زمینه خیلی زود است. وی می‌گوید: «اطلاعات کمی‌شده، تاریخی و کاملی در مورد تعداد خرس‌هایی که به طور معمول در فصل تابستان به ساحل آلاسکا می‌آیند، وجود ندارد».
با این وجود، مطالعات اخیر این احتمال را مطرح کرده بودند، که با آب شدن یخ‌های بیشتری در شمال، خرس‌های قطبی بیشتری در تابستان روانه ساحل خواهند شد. به علاوه، وقتی خرس‌های قطبی بیشتری در ساحل پرسه بزنند، تعداد بیشتری هم بقایای نهنگ را در ساحل کشف می‌کنند.
زنگ خطر
این که تعداد خرس‌های امسال خیلی بیشتر از هر سال باشد یا این که آن‌ها از کجا آمده باشند، روی یک موضوع بی‌تاثیر است. به گفته هولمز، تعداد بالای خرس‌ها به هر حال بسیار نگران‌کننده است. حضور آن‌ها در نزدیکی دهکده می‌تواند بسیار خطرناک باشد. کسی نمی‌تواند فاصله دهکده تا ساحل را پیاده برود و هیچ‌کس نمی‌تواند در شب از خانه خود خارج شود.
از طرف دیگر، در حال حاضر، شکار نهنگ در جوامع آلاسکا، هر سال به نفع خرس‌های قطبی تمام می‌شود. اما امستراپ بر این باور است که با آب شدن بخش بیشتری از یخ‌ها، ممکن است اوضاع تغییر کند. وی می‌گوید: «من فکر می‌کنم هر سال شاهد تعداد خرس‌های بیشتری خواهیم بود که برای زنده ماندن روی گوشت نهنگ حساب می‌کنند. در نهایت، اتفاقی که با گذر زمان می‌افتد، این است که بقایای گوشت نهنگ برای خرس‌های قطبی دیگر کافی نخواهد بود. وقتی به نقطه‌ای برسند که بدون غذا بمانند، نابود خواهند شد.»
دانشمندان پیش‌بینی می‌کنند که تا سال 2050/1429 یا زودتر، یخ‌های قطب شمال در تابستان کاملا آب شوند. این یخ‌ها برای شکار خرس‌های قطبی ضروری هستند. امستراپ در مورد سرنوشت خرس‌ها بعد از آب شدن یخ‌ها می‌گوید: «خرس‌های قطبی همه جا در سواحل دیده خواهند شد. ما نمی‌دانیم که چنین وضعیتی دقیقا چه پیامدهایی خواهد داشت، به جز این که در مجموع، به نفع خرس‌های قطبی نخواهد بود.»
تغییرات آب‌وهوایی که تا چند سال پیش، بحث بر سر پیش‌گیری از آن بسیار داغ بود، حالا با سرعت زیادی، عوارض خود را نشان می‌دهد.
شکار نهنگ‌ها، برای حفظ رسم و رسوم
اما فقط خرس‌های قطبی نیستند که در خطر قرار دارند. کمیسیون بین‌المللی مربوط به نهنگ‌ها، که کمیسیونی بین دولت‌های مختلف برای محافظت از نهنگ‌هاست، به فرهنگ‌هایی که در سنت‌های خود، شکار نهنگ دارند، اجازه داده که در هر سال به میزان بسیار محدود، به شکار نهنگ بپردازند، آن هم فقط برای نیازهای تغذیه‌ای و فرهنگی خود، به بیان دیگر، آن‌ها اجازه شکار به قصد سودآوری را ندارند.
با این وجود، برای انجمن محافظت از دلفین‌ها و نهنگ‌ها،چنین قانونی کافی نیست. ونسا توسنبرگر، سخنگوی انجمن می‌گوید: «انجمن به تفاوت‌های فرهنگی احترام می‌گذارد، اما ما در تلاش هستیم این افراد را به پیدا کردن جایگزین‌هایی برای شکار نهنگ و دلفین تشویق کنیم، تا شکار این موجودات را کاهش دهیم و در نهایت به صفر برسانیم.»
منبع خبر: http://www.khabaronline.ir/detail/248341/science/nature
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
نویسنده: 
