به گزارش ايسنا، در سال جاري ميلادي (2013) روز جهاني پرندگان مهاجر با عنوان «شبکه‌اي براي پرندگان مهاجر» نامگذاري شده است.



براي بسياري از مردم دنيا ديدن دوباره پرندگان مهاجر، نشانه‌اي از فصل بهار و آغازي دوباره براي طبيعت است. اين پرندگان مي‌توانند سالانه هزاران کيلومتر را بر فراز مرزهاي جغرافيايي و سياسي پرواز کرده و از اقليم‌هاي زمستاني جنوب به شمال آمده و جفت‌گيري کنند.



در اين ميان چلچله‌هاي قطبي، رکورددار پيمودن بيشترين مسافت در کوچ‌هاي فصلي هستند و سالانه بيش از 80 هزار کيلومتر پرواز مي‌کنند.



با اين حال نگراني‌ها درباره کاهش تعداد برخي از گونه‌هاي پرندگان مهاجر نظير آبچليک‌هاي منقار قاشقي وجود دارد که تعداد آنها از 2000 تا 2800 جفت بارور در سال 1970 ميلادي به 100 جفت بارور در حال حاضر کاهش يافته است.



دليل کاهش شديد جمعيت اين پرندگان، تخريب توقفگاه‌هاي بين راهي در طول مسير مهاجرت آنها در آسيا و در حد فاصل بين مکان تخمگذاري در روسيه و مقصد زمستاني آنها در بنگلادش و ميانمار عنوان شده است.



به گزارش ايسنا به نقل از پايگاه اطلاع‌رساني اتحاديه جهاني حفاظت از طبيعت (IUCN)، اين پرندگان کوچک در صورت تخريب اين توقفگاه‌ها، قادر به استراحت و تجديد قوا براي طي مسير 16 هزار کيلومتري مهاجرت خود نخواهند بود.



تخريب و نابودي زيستگاه و در نتيجه تغيير در مسير پرواز پرندگان مهاجر، تهديدي جدي براي گونه‌هاي مختلف اين پرندگان است اما در عين حال آلودگي محيط زيست و شکار نيز از عوامل مهم و موثر در کاهش جمعيت پرندگان مهاجر است.



امسال روز جهاني پرندگان مهاجر با عنوان «شبکه‌اي براي پرندگان مهاجر» نام گرفته است تا بر اهميت فراهم کردن شبکه‌اي از زيستگاه‌هاي در دسترس پرندگان مهاجر در طول حياتشان تاکيد شود.



همچنين در بيانيه اين اتحاديه بر همکاري نزديک دولت‌ها، سازمان‌هاي حفاظت از محيط زيست و افراد داوطلب در امر حفاظت از پرندگان مهاجر تاکيد شده است.