به گزارش خبرنگار اجتماعی فارس، اصولاً‌ حیوانات وحشی نباید در سطح شهر تردد کنند و باید انها را در جنگل‌ها دید؛ اما به تازگی مد شده است که این حیوانات در خیایان‌های شهر رژه می‌روند و حتی برخی از آنها در ایستگاه اتوبوس دستگیر می‌شوند.

قبل از عید تعدادی بچه شیر در شهر رها شدند و در نهایت هم مشخص نشد که این حیوانات از کجا وارد شهر شدند. در آن زمان برخی اعلام کردند چون هوا سرد است و کمبود غذا وجود دارد آنها به سطح شهر برای تأمین آذوقه آمده اند.

ولی در حال حاضر که هوا گرم شده باز هم در سطح شهر شاهد حضور بزمجه و روباه هستیم که به راحتی در شهر رفت و آمد می‌کنند.

تهران دیگر به زیستگاه شیر، روباه، گرگ، میمون، بزمجه و کرکس تبدیل شده و چند روز دیگر شاید ببینم که دایناسورها که نسلشان منقرض شده در حال مانور در شهر هستند.

این حیوانات وحشی اصولاً در روز از دیدها پنهان می‌شوند و وقتی هوا تاریک می‌شود شروع به شب گردی در خیابان های شهر می‌کنند و در بسیاری از موارد باعث ترس شدید مردم شده است.

تاکنون مشخص نشده است کدام یک از حیوانات خطرناک هستند و به انسان آسیب می‌رسانند و ناقل بیماری هستند.

بچه سلطان های رها شده در شهر مدتی مسئولان را به جان هم انداخت به گونه‌ که دولتی ها معتقد بودند این اتفاق بحران است و باید مدیریت بحران شهر تهران وارد عمل شوند و مسئولان شهری اعلام می‌کردند اصلا ربطی به آنها ندارند.

عده‌ای اعلام می‌کردند که پلیس باید در این زمینه وارد عمل شود که پلیس این موضوع را رد کرد و در نهایت معلوم نشد وظیفه کدام نهاد است که به موضوع رها سازی حیوانات وحشی در سطح شهر نظارت کنند تا آنها اینقدر راحت در پایتخت تردد نکند.

تاکنون حیواناتی که در شهر رهاسازی شده اند به مردم آسیب وارد نکرده است ولی اگر یک روز حیوانی وارد شهر شده و به مردم آسیب وارد کنند، واقعا در آن زمان چه کسی پاسخگویی این موضوع خواهد بود آیا باز هم مسئولیت را در زمینه بین یکدیگر پاسکاری خواهند کرد.

خانه های در تهران است که در آن حیوانات عجیب غریب مثل گراز، گرگ، تمساح، مارهای سمی و غیره در آن نگهداری می شود و به قیمت‌های گزاف فروخته می‌شود. هیچ دستگاهی روی این موضوع نظارت نمی‌کنند و سکوت کرده اند.مسئولان مرتبط در این زمینه باید هر چه سریعتر فکری برای رفع این مشکل کنند.

به گزارش جام جم آنلاین:تحقیقات موسسه مشاور سفر که با استناد به آمارهای بین‌المللی انجام شده است، مشخص کرد تعداد توریست‌هایی که علاقمند به سفرهای دوستدار طبیعت با کمترین میزان فشار بر محیط زیست هستند، نسبت به سال قبل 71 درصد افزایش یافته‌است.
این تحقیقات همچنین روشن کرده است که 57 درصد از مسافران اعلام کرده‌اند که اغلب در تصمیم گیری‌های توریستی خود همانند انتخاب هتل، وسایل ترابری و یا منابع غذایی ، نکات و میزان فشارهای زیست محیطی را در نظر می‌گیرند و هتل ها و مراکز و یا وسایل دوستدار محیط زیست را ترجیح می‌دهند.
44 درصد از شرکت کنندگان نیز اعلام کرده‌اند که در خانه و سرزمین خود نسبت به نکات و مسائل زیست محیطی حساس‌تر و هوشیارتر هستند و در سفرها هوشیاری خود را به نکات حامی محیط زیست تا حدی از دست می‌دهند.
47 درصد از پاسخ دهندگان شرکت کننده دراین پژوهش نیز گفته‌اند که چه در خانه و سرزمین خود و چه در سفرها به یکسان نسبت به رعایت نکات مربوط به حمایت از محیط زیست حساس و دقیق هستند. طبق همین بررسی‌ها مسافران و توریست‌های حامی محیط زیست ازنظر حساسیت و دقت بیشتر به نکات مهم در رعایت مسائل زیست محیطی به سه گروه یا زمینه اصلی تقسیم می شوند‌.
"جینی راشمور" مدیر سفر مسئولیت پذیر در موسسه مشاور سفر با اشاره به نتایج بدست آمده دراین تحقیقات می‌گوید:«اقدامات حامی طبیعت و دوستدار محیط زیست به گونه فزاینده‌ای به یک اولویت مهم در تجارت و کسب و کار اقامتگاهی و صنعت هتلداری مبدل شده‌است. از این رو فعالان این صنعت بیش از پیش به تلاش‌های خود برای کاهش عوارض منفی خود بر طبیعت می‌افزایند.»
وی می افزاید"«تحقیقات ما نشان می‌دهد که مسافران موسسه مشاور سفر به اقدامات حامی طبیعت در سفرهای خود بسیار علاقمند هستند اما درعین حال بشدت تشنه‌ی دریافت اطلاعات معتبرهستند. به‌ویژه کسب اطلاعات کافی درباره طرح‌های زیست محیطی و کسب اطمینان از این که آیا سیاست‌های ادعا شده حقیقتا و درعمل به اجرا درمی‌آید یا خیر، برای این گردشگران اهمیت بسیار دارد.

به گزارش خبرگزاري ميراث فرهنگي، کردستان، با طبيعت بکر و زيبا از يک سو و سبک و روش سنتي زندگي مردم و مهمان‌نوازي آنها از سوي ديگر يکي از مناطقي است که توان زيادي در جذب گردشگر داخلي و خارجي دارد. برخي مناطق اين استان در ميان گردشگران داخلي معرفي شده و در تورها جا دارند اما براي گردشگران خارجي کردستان کمتر در تورها ديده مي‌شود.
در اين ميان از روستاهاي استان کردستان که هر يک حکم جاذبه‌ گردشگري دارند نبايد غافل ماند. زيرا در اين روستاها مي‌توان پيوند زيبايي از طبيعت بکر،‌ معماري متناسب با آن و روش زندگي هماهنگ با اين شرايط را به خوبي ديد. «اورامانات» يکي از اين روستاها است که چندي پيش نيز ميزبان همايش اکوتوريسم و کوهستان بود.
«سيروس اعتمادي»، عضو هيئت مديره جامعه تورگردانان که در اين همايش شرکت داشت، معتقد است: «اين ناحيه بسيار ديدني است و در شرايطي که مشتري‌هاي فرهنگي ما کاهش يافته،‌ لازم است روي طبيعت کشور سرمايه‌گذاري شود.»
اعتمادي افزود: «مي‌توان 2 تا 3 شب اقامت برنامه‌ريزي کرد و به مسافر براي گشت وقت آزاد داد.»
بايد آنها که ايران را گشته‌اند،‌ مناطقي از اين دست را معرفي کنند تا بتوان يک برنامه 14 روزه طبيعت‌گردي براي مسافر خارجي در نظر گرفت.

وي گفت: «در اين سفر به جايي به نام "کُوار" رفتم که حکم ييلاق دارد،‌ يعني مردم اورامانات تابستان را آنجا سپري مي‌کنند و زمستان را در اورامانات هستند. البته مردم اين منطقه عشاير نيستند ولي ييلاق و قشلاق مي‌کنند. کوار با پاي پياده حدود 2 تا 3 ساعت و با ماشين حدود 45 دقيقه از اورامانات فاصله دارد. کوار جايي بسيار زيباست که محل نگهداري حيوانات اهلي گاو،‌ گوسفند و بز است. در نتيجه گردشگر مي‌تواند با سبک زندگي مردم اين منطقه آشنا شود.»
عضو هيئت مديره جامعه تورگردانان درباره جاي گرفتن اورامانات در يک تور گفت: «بهترين راه شناساندن منطقه،‌ دعوت از آژانس‌داران و خبرنگاران خارجي است چون مردم به اين گروه بيشتر اطمينان مي‌کنند. اين کاري است که از عهده بخش خصوصي برنمي‌آيد و لازم است بخش دولتي اقدام کند.»
سيروس اعتمادي در پاسخ به خبرگزاري CHN درباره امکان معرفي در نمايشگاه‌هاي گردشگري گفت: «تا زماني که بتوان سفري ويژه‌ي معرفي تورهاي طبيعت‌گردي برنامه‌ريزي کرد،‌ لازم است بخش عمده‌اي از نمايشگاه‌ها را به معرفي تورهاي طبيعت‌گردي اختصاص پيدا کند. راهنما و بروشور داد و عکس و فيلم نمايش داد.»
وي ادامه داد: «علاوه بر اورامانات،‌ منطقه چلگرد در چهارمحال و بختياري نيز ظرفيت طبيعت‌گردي براي گردشگر خارجي دارد. در اين منطقه عشاير واقعي زندگي مي‌کنند و يک برنامه 3 تا 4 روزه پياده‌روي جواب مي‌دهد.»
عضو هيئت مديره جامعه تورگردانان معتقد است: «بايد آن‌ها که ايران را گشته‌اند،‌ مناطقي از اين دست را معرفي کنند تا بتوان يک برنامه 14 روزه طبيعت‌گردي براي مسافر خارجي در نظر گرفت.»
وي از مشکلات طبيعت‌گردي گفت: «براي عمومي شدن طبيعت‌گردي کمپينگ لازم است،‌ در حالي که در ايران امکانات کمپ نداريم.»
اعتمادي توضيح داد: «گردشگران ماشين‌هاي مسافرتي مي‌خرند که بسياري از امکانات را دارد. اين گروه در هر مقصدي،‌ در مکان‌هاي مخصوص کمپ اقامت مي‌کنند که ضمن داشتن سرويس بهداشتي و حمام،‌ امنيت نيز برقرار است.»
وي افزود: «گردشگري که با چنين ماشيني به ايران مي‌آيد،‌ مکاني براي ماندن ندارد و معمولاً ماشين بزرگ خود را بيرون شهر مي‌گذارند و با ماشين توريستي به شهر مي‌آيند. در حال حاضر فقط آرامگاه امام (ره) پذيراي اين گروه از گردشگران‌ است که مسئولان آن نيز خيلي با مسافران مهربان بوده و به آنها مي‌رسند.»
اعتماي پيشنهاد داد: «بايد نگاهي به الگوهاي موجود در دنيا داشته باشيم و کمپ‌هايي متناسب با شرايط کشور ايجاد کرد.»
عضو هيئت مديره جامعه تورگردانان خاطرنشان ساخت: «گزارش آنها که با ماشين سفر مي‌کنند،‌ بهترين تبليغ خواهد بود. و بايد در نظر گرفت اين افراد دوست و رفيق زياد دارند و معمولاً‌ عضو انجمن‌ يا باشگاه‌هاي طبيعت‌گردي هستند. در اين صورت ايران به يک مقصد عمومي تبديل مي‌شود.»

دکتر آخانی در پانوشتی که برای خبر ایرن در همین باره نوشته اند، برآشفتگی خود را اینگونه بازتاب داده اند:
"باز هم بودجه ریزگرد کیسه ای شد برای مشتی حرام خوار و شارلاتان تا بخواهند تالاب را لایروبی کنند!! در کجای دنیا یک تالاب طبیعی را لایروبی می کنند. اگر دست به بستر تالاب زده شود و رسوبات آن جابجا شوند مفهوم تالاب از دست می رود. مگر تالاب حوض و استخر است که لایروبی شود. این چهار میلیارد تومان را به وزارت نیرو بدهند 4 میلیارد آب بخرند و در زاینده رود رها کنند. آب خودش بلد است چکار کند، کجا برود و کدام نیاز را برآورده کند. خاک عالم بر سر اینهمه نادانی و حماقت و جهالت که دست از سر محیط زیست ما بر نمی دارد."

بختگان بزرگ، ديگر ردي سفيد برجا مانده بر زمين است که بچه‌هاي هفت ساله، خاطره‌اي از آن در ياد ندارند، بختگان زيبا، حالا خاکي است، لب شور و تلخ که حتي بذر را به‌دل نمي‌گيرد، خاکي که بوي مهاجرت مي‌دهد، بوي ويراني، بوي بادي که ذرات معلق نمک برجا مانده از درياچه خاطرات را در هوا معلق کرده و بر برگ و بار ديگر گياهان مي‌نشاند و خاکستري مي‌شود تا از منطقه‌اي که روزي آباد بود، زميني لم‌يزرع برجا گذارد.

روزگاري اينجا بخت با حيات يار بود، از حيات وحش گرفته تا درختان و گياهان و انسان؛ اما اکنون، نمک بر بخت زخم‌خورده همه پاشيده شده، نمکي که مهاجران سيبري را به سمتي ديگر کشانده و درختان و درخت‌چه‌ها را از دوري يار سرافکنده کرده و مردمان را به سوي شهرها رهسپار کرده است.

به گزارش ايسنا، بختگان و ساحل طولاني چهارمين درياچه بزرگ ايران، اکنون نه پناگاه وحش است و نه کشتزار، نه ماواي آدم‌ها براي آنکه لختي تن از سختي زندگي بياسايند و نه محلي براي تجديد نسل پرندگان مهاجر؛ امروز بختگان، شوربخت از نامرادي‌هايي که انسان در حقش روا داشت، چشم به آسمان و لطف خدا دوخته تا شايد باران، تن خشکيده‌اش را بشويد و آبي کند.


ساعت به 9 صبح نرسيده بود که اولين روستاي حاشيه بختگان از سمت شهرستان‌هاي "ني‌ريز" و "استهبان" را گشتي زديم، روستاهايي که مردمانش ديگر اميدي برايشان باقي نمانده که دل به آن بسته و سحرگاهان از خواب بيدار شوند، پلک‌هاي روستاها، از خواب بيش از حد پف کرده و گرد رخوت بر در و ديوارها نشسته است.

نزديک‌ترين روستاها، بيشترين آسيب را از خشکي ديده‌اند، موتور‌هاي برقي و گازوييلي چاه، ديگر حتي نم هم بالا نمي‌کشند، چه رسد به آب؛ اغلب اطاق‌هاي ساخته شده به‌عنوان موتورخانه، خراب شده و ديوارها فروريخته و مدت‌ها از آخرين استارتي که خورده‌اند، مي‌گذرد!

چاه‌هايي دورتر که هنوز ساعتي در روز آبي از دل زمين بالا مي‌کشد هم، شوري سنگين آبي که بالا مي‌آورند، لب‌هايشان را مي‌سوزاند، آبي که از شوري زياد تلخ شده و حتي به‌کار کشت هم نمي‌خورد.


"سهل‌آباد" بيشترين ميزان آسيب را ديده، سهل آبادي که روزگاري بزرگترين روستاي حاشيه بختگان به‌شمار مي‌رفت، حالا آنقدر خسته است که مردمانش حوصله حرف زدن هم ندارند، تلخ نگاهت مي‌کنند، به چشم غريبه‌اي که جز آمدن و ديدن و رفتن، کار ديگري ندارد، غريبه‌اي که مانند صدها غريبه ديگر در نهايت، سري از تاسف تکان مي‌دهد و بعد از دقايقي گرما و گرد و غبار نمک، خسته‌اش کرده، براي هميشه از آن نقطه دورش مي‌کند. روستايياني که مدت‌هاست فراموش شدن را قبول کرده‌اند و هيچ چاره‌اي جز مهاجرت براي نجات زندگي جوانانشان، براي خود نيافته‌اند.


روستاي "محمد‌آباد" اما اگرچه آسيب‌هاي زيادي را متحمل شده، اما هنوز هم از ميان 1300 ساکني که برايش مانده، مردماني هستند که حوصله حرف زدن دارند، کشاورزاني گشاده‌رو و متبسم، که با وجود تلخي و نگراني عميقي که بر چهره‌هايشان خط و رد انداخته، حرف‌هايي براي گفتن دارند.

يکي از کشاورزان محمد‌آباد، مي‌گويد: اي واي بر بختگاني که خشک شد، ديگر کو بختکان، بخت ما هم با بختگان خشکيد! حالا کسي ديگر سراغ روستاهاي بختگان را نمي‌گيرد.


"حسين محمدي" افزود: سخت زندگي مي‌کنيم، خيلي‌هايمان از اينجا رفته‌اند، آنها هم که مانده‌اند حالا ته‌مانده اميدشان را جمع و جور کرده‌اند و هر روز يک چشم به کف ترشيده بختگان دارند و يک چشم به آسمان که شايد ببارد.

اين کشاورز گفت: امسال هم باران آمد، اما کسي با اسب نيامد تا خبر شادي‌آوري از بختگان برايمان داشته باشد، باران به‌حدي بود که لب‌هاي بختگان را خيس کند و دلش را بسوزاند! آنقدر نبود که به قلبش نفوذ کرده و دوباره به کارش بيندازد.

او گفت: حالا روستا پر از بچه‌ها و مسن‌ترها هست، آنها که جوان و ميان‌سال هستند، براي کار و کسب درآمد راهي شهرها شده‌اند، اين کشت و کشاورزي‌ هم معلوم نيست با وضع موجود آب، چقدر ديگر دوام داشته باشد.

اما خوب که گوش مي‌کردي، الحمدلله مدام از زبانش شنيده مي‌شد، از ميان لب‌هاي چروکيده‌اش، کلماتي که از دل بر مي‌آمد و بر دل مي‌نشست.


عضو شوراي اسلامي روستا هم حرف‌هايي داشت، حرف‌هاي يک معلم بازنشسته که عمري را با بختگان گذرانده بود و حالا خوب مي‌دانست که چه بر سر درياچه‌‌اي که همه آبادي روستاي آنان و روستاهاي اطراف بود، آمده است، بختگاني که با خشکي‌اش، حيات همه منطقه را به پرتگاه نابودي کشانده است، حياتي که آخرين نفس‌هايش را با زحمت دم و بازدم مي‌کند.

علي محمدي گفت: اين مردم اگر چه لبخند مي‌زنند اما دل‌شان خون است، خسته هستند، پاي انقلابشان، پاي نظامشان، پاي امام‌شان، محکم ايستاده‌اند، اما دلشان شکسته، احساس غربت مي‌کنند، احساس تنهايي.

او ادامه داد: روزگاري در اين ايام صداي پرنده‌ها بود و نفس‌هاي آميخته با رطوبت حيات بخش بختگان، رطوبتي که گياه و حيوان و انسان از آن زندگي مي‌گرفتند و شادابي اما حالا هوا گرم است، خشک، با گرد و غباري که چشم و گلو را مي‌سوزاند و بهانه‌اي به خيلي از چشم‌ها مي‌دهد که قطره اشکي بر ماتم بختگان به گونه سرازير کنند.


محمدي گفت: خشکي بختگان يعني پايان حيات، يعني نقطه آخر بر سطر زندگي روستاها، کشاورزان، دامداران و همه جانداراني که خداوند از اين آب، برايشان حدي مقرر کرده بود.

عضو شوراي اسلامي روستاي محمد‌آباد ادامه داد: روزهايي را ما به‌ياد داريم که قد گياهان پنبه در کشت‌زارهايمان بلندتر از قد متوسط اهالي بود، گم مي‌شديم در سفيدي پنبه‌زارهايمان، اما امروز پنبه‌ها با زحمت از خاک سر بيرون مي‌آورند، با زحمت به قد زانوي پيرمردان روستا مي‌رسند.

اين تمام توصيف او از بختگان و روزگاري که بر آنها گذشته، نيست، "محمدي"، گلايه‌ها دارد، بغضي فروخورده است، بغضي که با زحمت در گلو نگاه داشته تا مبادا ميهمانانش با شکستن آن آزرده شوند.


اما بغض را مي‌شود در کلمه، کلمه جملات اين دبير بازنشسته ادبيات، خواند، وقتي از پوره‌هاي ريز نمک مي‌گويد که با اندک نسيمي از سينه بختگان خشک شده برخاسته و بر برگ و بار درختان و کشت‌هاي منطقه مي‌نشيند، بغض او با بغض بختگان گره مي‌خورد و سينه شنونده را به هم مي‌فشارد.


"محمدي" با دست، کوه‌هاي آن سمت را نشان مي‌دهد، جايي که در نزديکي سهل‌آباد، جزيره‌اي از جزاير سه‌گانه ميان بختگان بود و حالا فقط سرابي از آن برجا مانده، کوه‌هايي که در آن ساعت از روز، ارغواني رنگ شده‌ است و پژمرده!


او همراه با دستي که پهنه بختگان را نشان‌مان مي‌دهد، مي‌گويد: روزگاري اينجا تا چشم کار مي‌کرد آب بود اما هم‌اينکه بشر به ترکيب طبيعت دست زد، بي آنکه خوب به عاقبت کارش انديشه کرده باشد، نظم کار برهم خورد؛ از وقتي که مسير شريان‌هاي حياتي بختگان يک به‌يک بسته شد، خشک شدن درياچه را در پيشاني و عاقبتش نوشتيم و آنها که پيرتر و عاقل‌تر بودند اين هشدار را دادند و خيلي‌ها نشنيدند، يا شايد نخواستند که بشنوند و بخل آسمان هم در اين سال‌ها مزيدي بر علت شد تا امروز بر بخت خفته بختگان، مرثيه بخوانيم، مرثيه‌اي که تمامي ندارد.

محمدي مي‌گويد: دل کندن از وطن خيلي سخت است، اينجا زماني همه چيزش حيات و زندگي ما بوده و حالا در روزگار سختي، در روزگاري که خشکي به بختش افتاده، نمي‌توانيم تنهايش بگذاريم که از انصاف به‌دور است.


اين عضو شوراي محمد‌آباد، حرف دل مردم اين منطقه را هم مي‌زند، آنجايي که در مقام مقايسه بر مي‌آيد و مي‌گويد: حتما شما هم تلاش مسوولان اروميه را براي نجات درياچه‌شان شنيديد و ديديد، تلاشي که مسوولان فارس نکردند، تلاشي که از هم‌دلي بود و اينجا هرچه صبوري کرديم نشاني از آن نديديم.

محمدي ادامه مي‌دهد: سال‌هاست که فقط حرف مي‌زنند، اگرچه در اين سال‌ها حتي يک مسوول هم به اين روستا نيامد، از احوال مردمانش نپرسيد، اما دل‌خوش بوديم که حرف‌ها را مي‌شنويم و در جلسات براي بختگان دل‌مي‌سوزانند.


او گفت: سد "درودزن" کم بود، "ملاصدرا" و "سيوند" را هم بر سر راه شريان حياتي بختگان بنا کردند، مسيل را بستند تا بختگان چشمش به آسمان باشد، از آنسو، مردمان ساکن اطراف بختگان هم بي‌هيچ آينده نگري، دل زمين را سوراخ، سوراخ کردند و چاه‌هاي نيمه عميق و عميق حفر کردند و آب‌را از دل خاک بيرون کشيدند و خوشحالي کردند که آبي هست براي کشت‌زارهاي آبادشان، دريغ که هرچه هشدار داديم، موم در گوش‌هايشان بود و نشنيدند.


اين معلم کهنه‌کار اضافه مي‌کند: چاه‌ها برقي شد تا آب بيشتري بيرون بکشند و هر کس که چشم بر معرفت دل و حق ديگران بست، چاهي هم بدون مجوز حفر کرد و هيچ کس نيامد کسي را مواخذه کند، تا لب‌هاي بختگان شور شد، بازهم هشدار داديم و نشنيدند، آسمان بخلش گرفت، از اين همه بدي که ما در حق خودمان روا داشتيم، چشم برهم گذاشت تا مدتي بگذرد شايد متنبه شويم و ... حالا دلمان گرفته، حالا فهميده‌ايم که بد کرديم به خودمان به حيات بختگان، به آيندگان، به فرزندانمان.

محمدي گفت: ما حق پرندگاني را که آن همه راه از سيبري به اينجا مي‌آمدند، حيواناتي که غريزه به اين نقطه مي‌کشاندشان، حق درختان و طبيعت، حقي که خدا براي غيرانسان روا داشته بود را ناديده گرفتيم و حق خود پنداشتيم.

به گزارش ايسنا، اينجا که ايستاده‌ايم روزگاري آب بود؛ اينجا روزگاري تا زانو شايد هم تا کمر، در آب فرو مي‌رفتي، اين درختچه‌ها تا پيشاني، تن به‌‌آب مي‌دادند و اين زمين، حس زندگي در رگ‌هايش جاري بود.


لب‌هاي اين درياچه را ببين، گونه‌ها و اندامش را، چگونه پوست انداخته زير آفتاب گرمي که ديگر رطوبتي براي کاستن از حرارتش در فضا پراکنده نيست!

اينجا بختگان است، درياچه‌اي که روزگاري چهارمين درياچه بزرگ ايران بود، پناه‌گاه حيات وحش، آرامش‌گاهي براي سرخ‌بال‌ها، براي پرندگان مهاجر، براي پرندگاني که در ميانشان صدها گونه نادر هم يافت مي‌شد، پرندگاني که پروازشان از دور، لبخند را بر لب‌هاي هر رهگذري مي‌نشاند.

اينجا بختگان است، درياچه‌اي که يک‌سمت آن به "خرامه" در 50 کيلومتري شيراز و سمت ديگرش به 12 کيلومتري ني‌ريز در 200 کيلومتري شرق شيراز، مي‌رسد، درياچه‌اي که وسيع بود، سفره‌اي پر از نعمت، درياچه‌اي که طي چندسال، عمر چندهزارساله‌اش را به نقطه انتها رسانديم و حالا حتي براي خواندن مرثيه کنارش جمع نمي‌شويم.

اينجا بختگان است، درياچه‌اي که مي‌توان حيات را دوباره به آن بخشيد، مي‌توان لب‌هايش را شفا داد، تن پوسته پوسته شده‌اش را التيام بخشيد، مي‌توان برايش کاري کرد، اگر همت کنيم، اگر دست‌به دست هم بدهيم، مي‌توان باقي‌مانده حيات وحش منطقه را از نابودي کامل نجات دهيم.

اينجا بختگان است، باور کنيم که مردمان اين سامان آرام آرام، خانه و کاشانه را رها کرده به سمت آبادي‌هاي ديگر کوچ مي‌کنند قبل از آنکه رگ حياتشان همانند اين درياچه، خشک شود، باور کنيم ظلمي که در حق آن کرده‌ايم و به‌دنبال جبران آن باشيم، جاي آنکه در پي يافتن مقصر و تقصيرها، خاطرات را واکاوي کرده و لابه‌لاي گذشته، کاوش کنيم.

اينجا بختگان است، شرق استان فارس، پناه‌گاه حيات وحش، سطري که نقطه پايان براي آن نمي‌توان و نبايد گذاشت...


کنار "فامور" هم که مي‌رويم همين قصه تکرار لب‌ها و ذهنمان مي‌شود، قصه خشکي، قصه کساني‌که نه‌تنها برتن خسته و خشکيده اين درياچه آب‌شيرين مرهمي نگذاشتند و ترک‌هايش را التيام نبخشيدند بلکه لودر و بلدوزر به جانش انداختند تا راهي احداث کنند! راهي که از ميان دل پريشان مي‌خواست بگذرد.

سال قبل هم نوشتيم، سال‌قبل از "فامور" گفتيم که انگار مي‌دانست چه پريشاني‌ها در طالع دارد که نام پريشان را همه‌گيرتر کرد تا فامور، از درياچه‌اي که از نظر کارشناسان بسيار با اهميت‌تر از درياچه اروميه و بسياري از درياچه‌هاي کشور بود.

سال قبل از گفته‌هاي "قاسم ديانت" که بارها و بارها در مقام مسوول حفاظت محيط‌زيست فارس، استمداد طلبيد و دست ياري دراز کرد به سمت ديگران اما کسي دستش را نفشرد.

سال قبل از گفته‌هاي "مظفر مختاري" گفتيم، از اينکه بعد از چهارسال رييس شوراي اسلامي استان پا جاي پاي نمايندگان مردم استان در مجلس گذاشته و برسر مسوولان فرياد زده که آهاي بداد برسيد همه درياچه‌هاي اين استان چهار اقليم خشکيد، اما آنقدر که براي اروميه و درياچه اروميه، براي زاينده رود و گاوخوني، مرثيه‌ها درکشور خواندند و يار جمع کردند، هيچ کدام از مسوولان فارس حرکتي به‌خود ندادند.

سال قبل، ايام مهر ماه بر ذهن‌ها چنگ کشيديم، مرثيه‌اي بر پريشان و بختگان خوانديم و اشکي بر مرک "کافتر" و "ارژن" و "طشک" و همه درياچه‌هاي زيباي فارس ريختيم اما در تنهايي صدايمان پژواک شد و به‌گوش خودمان خزيد.

امروز بار ديگر در روزهايي که مجلس نهم قدم براي حرکت برمي‌دارد، يار مي‌طلبيم، ياري که بيايد و قدمي براي پايان بخشيدن به شوربختي‌هاي شيرين‌ترين درياچه کشور و نادر‌ترين زيست‌گاه آبي حيات وحش ايران بردارد.

امروز با اين اميد گزارشي از فامور و بختگان مهيا کرده‌ايم که شايد نمايندگان کازرون و ني‌ريز و اقليد و خرامه و شيراز و ديگر نقاط فارس به‌خود نهيبي بزنند و دستي بجنبانند و کاري بکنند.



به گزارش ايسنا، باور کنيم که بيش از هشت سال است چوب سوء مديريت بر تن درياچه‌هاي فارس ردي از درد انداخته، تصميمات بدون دورانديشي با خست آسمان و خشکي اقليم درهم آميخته تا سرنوشتي براي زيباترين گردشگاه‌هاي طبيعي و تاريخي فارس رقم بخورد که حتي در خواب هم نمي‌ديديم.


امروز تاريخچه‌ها را ورق مي‌زنم که به عادت گزارشگري، پيشينه‌اي براي بختگان و فامور(پريشان) بنويسم اما آنقدر از موقعيت اين دو درياچه و ديگر درياچه‌هاي فارس نوشته‌ايم که نيازي به گفتن دوباره نيست، گفتن از کنوانسيون رامسر، گفتن از اين که هر دوي اين درياچه‌ها جزو محيط‌هاي ثبت و حفاظت‌شده محسوب مي‌شدند.

گفتن از اين‌که کارشناسان پيش از اينها براساس اسناد و مدارک بارها و بارها هشدار داده بودند که اگر فلان سد را بسازيد، اگر فلان کارخانه را احداث کنيد، اگر فلان قدم را برداريد و آن يک قدم ديگر را برنداريد، اين درياچه‌ها خشک مي‌شوند، نابود مي‌شوند اما آنهايي را که خواب هستند مي‌توان بيدار کرد ولي کساني که خود را به‌خواب زده‌اند هيچ کس قادر نيست بيدار کند.

حالا هرچه چشم به افق مي‌دوزيم ديگر از "فلامينگوها"، "کبوتران دريايي"، "درناها"، "مرغان آبي" و "ماهي‌خوار" و ده‌ها نوع پرنده ديگر که همه ساله طراوت و شادابي را به فارس مي‌آوردند، خبري نيست، در افق جز گرد و غبار نمک هيچ اميدي ديده نمي‌شود.

شايد حافظه مسوولان ياري نکند اما حافظه آرشيوها کمک خواهد کرد، طي سه‌سال گذشته هشدارهاي جدي از طرف مسوولان و مردم، منتشر شده است، بارها هشدار داده‌ايم که فاجعه‌اي بزرگ در راه است و امسال آخرين هشدار خواهد بود، اگر به‌زودي گامي درست و بنيادين براي "فامور" و "بختگان" و "طشک" برداشته نشود، شهرهاي بزرگ فارس شاهد مهاجراني خواهند بود که گرد نمک بر سر و روي آنان و زندگيشان، نشاني خانه‌هاي قبلي‌شان را مي‌دهد!

اگر مسوولان هشدارها را جدي نگيرند بخش اعظمي از کشاورزي در منطقه شرق و جنوب فارس براي هميشه نابود مي‌شود. اگر راهکاري اساسي نينديشند، ديگر بايد به‌دنبال شغل براي کشاورزان مهاجر و خانواده‌هاي آنان در شهرها باشند.

بارها کارشناسان و مسوولان در فارس از علت‌هاي انساني خشکيدن تالاب‌ها و درياچه‌ها گفته‌اند؛ تبديل چند ده هزار هکتار از اراضي مجاور به زمين‌هاي کشاورزي، از بين رفتن پوشش گياهي درياچه به واسطه زهکشي، تغيير خصوصيات فيزيکي و شيميايي آب درياچه، اجراي پروژه‌هاي مختلف ذخيره‌سازي و انحراف آب همانند پروژه سد "درودزن" در دهه 1350، احداث سد سيوند از آغاز سال 1371 و اخذ تصميم درباره ساخت سد ملاصدرا در سال 1377 تنها بخشي از عوامل نابودي درياچه بختگان است.

عواملي مانند پروژه آبياري گسترده اراضي بالادست رودخانه "کر" که منجر به کاهش شديد دبي آب ورودي به پارک ملي و خشک شدن کامل ورودي آب به درياچه شده است، وجود معادن سنگ چيني در ضلع شرقي پناهگاه حيات وحش، چراي حدود 60 هزار راس دام که 40 هزار راس آنها مازاد به حساب مي‌آيند، احداث چند رشته زهکش به طول تقريبي 70 کيلومتر در اراضي تالابي دشت کربال و تبديل آن به اراضي کشاورزي که منجر به ايجاد اختلالاتي در وضعيت هر دو درياچه شده است و جمع‌آوري و ورود پساب‌هاي صنعتي و کشاورزي شهري از طريق دو جريان "کر" و "سيوند" و زهکشي و واگذاري بيش از حد اراضي ملي ضلع جنوبي براي توسعه امور کشاورزي و ده‌ها مورد ديگر، همگي دست به دست هم داده‌‌اند که اين درياچه‌ها را خشک کنند و از آن طرف هم انگار مسوولان گوش‌هايشان را گرفته‌اند.

انگار خود را به‌خواب زده‌اند که باز هم در نزديکي‌هاي درياچه بختگان، آبادي‌هايي را مي‌بينيم که هر يک از بيست خانوار ساکن در آن در حياط و مزارعشان، دو يا سه حلقه چاه حفر کرده‌اند و آب را تا دلتان بخواهد از دل زمين بالا مي‌کشند، آبي که مي‌تواند بستري براي نجاب "بختگان" و "فامور" و "کمجان" و "طشک" باشد.

به گزارش ايسنا، باور کنيد که اين‌روزها، ما حق حيات را از پرندگان و چرندگان گرفته‌ايم، حق آب و حياتي که خداوند به آنان عطا فرموده بود، خودخواهي و بي‌تدبيري ما انسان‌ها، از آنان ستانده و اگر چاره نکنيم، حيات روستاهاي اطراف اين درياچه‌ها هم به سرنوشت پرندگان مهاجري تبديل خواهد شد که ديگر به اين سامان پر نکشيدند.

يکي از اهالي روستاي سهل‌آباد به ايسنا گفت: اگر من از وجود چاه‌ها در لايه خرمي اطلاع‌دارم، پس اطمينان داشته باشيد که حداقل کارشناسان جهادکشاورزي و سازمان آب و ديگران هم مي‌دانند، بايد آستين همت را بالا بزنند و جلوي هرچه بي‌قانوني است بگيرند.

اين مرد که خانواده‌اش دو سالي است به ني‌ريز مهاجرت کرده‌اند، ادامه داد: هنوز هم مي‌توان براي نجات اين درياچه‌ها راهکاري انديشيد، بايد همه دست به دست هم بدهيم و به‌جاي جلسه‌هاي بي‌نتيجه، به ميدان عمل قدم بگذاريم.

هنوز براي يافتن راه نجات، فرصت هست؛ اگرچه ممکن است راه طولاني باشد و ناهموار، اما نجات بختگان و فامور و طشک و کافتر و ارژن، به معناي نجات زندگي در اقصي‌نقاط استاني است که چهار اقليم آن هم با خشکيدن درياچه‌هايش با خطر مواجه شده است.

به گزارش ايسنا، بر اساس اعلام کنوانسيون رامسر(کنوانسيون جهاني حفاظت از تالاب‌ها)، تالابهاي ذکر شده در اين گزارش در فهرست تالاب‌هاي در معرض تغييرات شديد اکولوژيکي(مونتروليست) قرار گرفته‌اند.

به گزارش سرویس «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران، کارشناسان زیست محیطی معتقدند: علت اصلی عدم موفقیت برای نتیجه گیری قطعی در این مذاکرات این است که کشورها هنوز بر سر این مساله که کدام کشور‌ها فقیر و کدام کشورها ثروتمند هستند، به توافق نرسیده‌اند. برای مثال چین در تلاش است تا سهم دهه‌های گذشته را در تولید گازهای گلخانه‌ای بین کشورهای توسعه ‌یافته و کشورهای در حال توسعه تقسیم کند و اصرار دارد که به لحاظ تاریخی، غرب بیشترین سهم را در تولید گازهای گرم کننده زمین و در نتیجه در ایجاد تغییرات جوی خطرناک در این سیاره داشته است.

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، از سوی دیگر آمریکا و اروپا نیز در این مذاکرات دو هفته‌ای که روز گذشته (جمعه) در شهر «بن» خاتمه یافت اعلام کردند که نظام فعلی برای تعیین و دسته بندی کشورهای مرفه و در حال توسعه قادر نیست واقعیت‌های اقتصادی کنونی مربوط به کشورهای مختلف را به درستی آشکار کند و این نظام باید در پیمان جدید تغیرات جوی جهانی که در سال 2015 میلادی تکمیل خواهد شد، تغییر کند تا به درستی مشخص شود چه کشورهایی واقعا ثروتمند و چه کشورهایی واقعا فقیر هستند تا معلوم شود بار مسوولیت کنترل پدیده گرمایش جهانی باید بیشتر بر دوش کدام کشورها قرار گیرد.

از سوی دیگر مذاکرات جوی سازمان ملل نیز بر این اساس قرار گرفته که کشورهای صنعتی و مرفه‌تر باید برای مقابله با تغییرات جوی و کاهش گازهای گلخانه‌ای ملزم به پذیرش تعهدات بیشتری هستند و باید پیشگام عمل کردن به تعهداتشان در این زمینه باشند. در نهایت این اختلاف نظرها پرونده تغییرات جوی در مذاکرات سازمان ملل را بار دیگر بی نتیجه گذاشت.

به گزارش خبرگزاری فارس: عبدالرضا صادقی امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در شهرستان فریدونکنار اظهار داشت: در فصل شکار پروانه شکار برای شکارچیان منطقه صادر شده با این تفاوت که در سال‌های گذشته روزهای شکار سه روز در طول هفته بوده که حالا به دو روز چهارشنبه و پنجشنبه تقلیل پیدا کرده است.وی افزود: از وجود دامگاه‌داران و س‌ان‌جی‌ها و دوستداران طبیعت استفاده شده و با استفاده از ظرفیت مأموران محیط زیست از زیستگاه‌های طبیعی شهرستان‌های بابلسر و فریدونکنار نگهداری می‌شود.رئیس اداره حفاظت از محیط زیست بابلسر و فریدونکنار ادامه داد: در آبان ماه سال گذشته درنای سفید سیبری به تالاب‌های بین‌المللی فریدونکنار آمد.
به گفته صادقی در سال گذشته بیش از هفت میلیون قطعه پرنده به تالاب‌های فریدونکنار آمدند که در طول فواصل بعضی از آنها در زیستگاه‌های منطقه ماندند و بعضی نیز مهاجرت کرده‌اند.
وی بیان داشت: آذر ماه پیک ماه مهاجرت پرندگان به فریدونکنار محسوب می‌شود.صادقی خاطرنشان کرد: مرغابی، خوتکا، آنگوت، هواسیر، قو و غاز انواع پرندگان مهاجر فریدونکنار هستند.
این مسئول گفت: در سال گذشته اسلحه‌های شکاری غیرمجاز شناسایی شده و با هماهنگی مقامات قضایی مورد پیگرد قانونی قرار گرفته است.رئیس اداره حفاظت از محیط زیست بابلسر و فریدونکنار تصریح کرد: در سال‌های گذشته دو قطعه پرنده درنای سفید سیبری به فریدونکنار مهاجرت می‌کردند اما از سال 87 درنای آرزو در مناطقی نامعلوم تلف شده و هم اکنون فقط درنای امید به این شهرستان مهاجرت دارد.وی اذعان داشت: درنای امید از اوایل آبان ماه میهمان فریدونکناری‌ها می‌شود و تا پایان اسفند ماه نیز به مهاجرت خود در فریدونکنار و در واقع کشورمان پایان می‌دهد.به گفته صادقی، تمام همت مدیران و مسئولان حفاظت از محیط زیست به ویژه در استان و شهرستان حفظ، نگهداری و حراست از این قطعه پرنده نایاب است که پس از مهاجرت سلامت، اسکانی بی دردسر و برگشت سالم و بی‌دغدغه را در تالاب‌های فریدونکنار تجربه کند.

به گزارش خبرگزاري جام جم آنلاين:
در حقيقت برخلاف ديگر موجوداتي که در گروه پستانداران قرار مي‌گيرند، قرنيه چشم گوزن‌ها اين ويژگي را دارد که به امواج فرابنفش اجازه مي‌دهد وارد چشم شده و از سلول‌هايي که در مسير نور قرار مي‌گيرد عبور کند. در شبکيه چشم گوزن‌ها مانند برخي حيوانات سلول‌هاي ميله‌اي و مخروطي براي جذب امواج فرابنفش وجود ندارد، بلکه سلول‌هاي معمولي و عادي شبکيه نسبت به محرک‌هايي هرچند ضعيف نيز از خود واکنش نشان مي‌دهد.اگرچه بسياري از پرندگان توانايي تشخيص امواج فرابنفش را دارند، اما اين ويژگي در ميان پستانداران نادر است و در اين ميان جوندگاني مانند موش‌ها و خفاش‌ها استثنا هستند.
گوزن‌هايي که ساکن مناطق شمالي کره زمين هستند براي زندگي در دشت‌هاي بي‌درخت پوشيده از گلسنگ‌هاي قطبي سازگاري دارند. اين موجودات داراي بيني اختصاصي هستند و شکل استخوان بيني آنها مارپيچي و به گونه‌اي است که مي‌تواند هواي سردي را که وارد مجراي تنفسي مي‌شود گرم کند.
همچنين يکي از ويژگي‌هاي جالب توجه اين موجودات اين است که در فصول سرد سال لايه‌اي اسفنجي‌شکل روي سم‌ها ايجاد مي‌شود که گوزن‌ها مي‌توانند به کمک آن روي گل و لاي به آساني راه بروند. با شروع فصل سرما لايه‌اي سخت و مستحکم جايگزين بافت اسفنجي شده و به اين ترتيب گوزن‌ها مي‌توانند حتي روي برف و يخ نيز به آساني راه بروند بنابراين چندان عجيب نيست که توانايي‌هاي ديداري اين موجودات نيز در مقايسه با ديگر موجودات اختصاصي باشد.اما فکر مي‌کنيد آيا اساسا لازم است موجودات، توانايي تشخيص امواج فرابنفش را داشته باشند؟ گوزن‌ها ساکن دشت‌هاي بي‌درخت هستند و سکونتگاه آنها مناطقي است که از گلسنگ، برگ، چمن و جگن که گونه‌اي از چمن بومي زمين‌هاي مرطوب است، پوشيده شده است. گلسنگ که منبع اصلي تامين غذاي اين موجودات در فصل زمستان است امواج فرابنفش را جذب خود مي‌کند. به همين سبب در ميان انبوهي از برف که در فصل زمستان سطح زمين را مي‌پوشاند، گوزن‌ها مي‌توانند گلسنگ‌ها را به رنگ سياه ديده و تشخيص دهند. بازتابش امواج فرابنفش از سطح گلسنگ‌ها موجب مي‌شود حتي علي‌رغم اين ‌که اين گياه در زير برف مخفي شده باشد، گوزن‌ها بتوانند براحتي آنها را بيابند. اين توانايي به اين گروه از موجودات اين امکان را مي‌دهد تا بتوانند منبع غذاي زمستاني‌شان را شناسايي کرده و از گرسنگي در امان بمانند.

به گزارش خبرگزاري محيط زيست ايران، حسين محمدي ضمن تکذيب اين خبر گفت :" هيچ پروانهاي براي شکار آهو در زيستگاه هاي کشور صادر نشده است ."
پيش از اين عارف کيا رئيس اداره محيط زيست بردسير در گفتگو با ايرن از صدور پروانه شکاربراي 40 راس آهو خبر داده بود.
زيستگاه بيدوئيه در بردسير حدود 600 آهو دارد.

به گزارش خبرگزاري محيط زيست ايران،حسين محمدي با اعلام اين خبر افزود:" به گفته مدير کل دفترحيات وحش و تنوع زيستي سازمان محيط زيست سايت ميانکاله براي نگهداري سه جفت ببر سيبريايي احداث شده است.
به گزارش خبرگزاري محيط زيست ايران، حسين محمدي افزود:"سايت به گونه اي طراحي شده که سه جفت ببر بتوانند در آن زيست کنند اماتصميم گيري در اين باره که چه تعداد ببر به اين سايت منتقل شود بر عهده رييس سازمان محيط زيست است."
محمدي در گفت و گو با ايرن، با اعلام اين که در سايت،فضايي به مساحت 800 متر براي احداث مرکز تحقيقاتي در نظر گرفته شده،خاطرنشان کرد:"سايت تا پايان سال آماده مي شود و در اختيار سازمان محيط زيست قرار مي گيرد."
رئيس سازمان محيط زيست پيش تر با بيان اينکه کارشناسان روسي حدود از ميانکاله ديدن کرده‌اند، گفت: "پس از آماده‌سازي ميانکاله 4 توله ببر روسي به ايران وارد مي‌شوند.قرار سازمان محيط زيست با کشور روسيه بر اين بود که ما بتوانيم از روسيه ببر وارد کنيم و از ايران نيز پلنگ به روسيه بفرستيم."
بهار گذشته و در پي بازديد محمد جواد محمدي‌زاده از پناهگاه حيات وحش ميانکاله و انجام مذاکرات با پيمانکار پروژه، قرار بر اين بود تا پايان خرداد زيستگاه ببر وارداتي تحويل سازمان داده شود.
به گفته مسئولان سازمان حفاظت محيط زيست در صورت آماده نشدن پناهگاه حيات وحش ميانکاله و تأخير در تحويل آن پيمانکار به ازاي هر روز تأخير جريمه مي‌شود.
در حال حاضر بيش از 4 ماه از مهلت تحويل اين منطقه گذشته است. // www.iren.ir //

محمدجواد محمدی‌زاده ظهر امروز در حاشیه اولین همایش مدیریت و مهندسی تالاب‌ها در جمع خبرنگاران گفت: پاشیدن آب در کف خیابان‌ها مشکلی از وجود ریزگردها حل نمی‌کند زیرا یکی از علت‌هایی که ریزگرد وجود دارد عملیات ساختمانی داخل شهرهاست.

معاون رئیس جمهور اظهار داشت: ساختمان‌هایی را که مردم نوسازی می‌کنند به دلیل وزش باد ریزگردهایش به هوا می‌رود و اینکه ما بیاییم خیابان‌ها را با مواد چسبنده آب‌پاشی کنیم راه حل درستی نیست.

وی گفت: زمانی که شهرداری برای ساخت و ساز ساختمان مجوز می‌دهد باید تکلیف کند که با آب پاشیدن و مرطوب نگه داشتن فضا از انتشار ریزگردها جلوگیری شود.

ساخت سد بر روی رودهای دریاچه ارومیه ممنوع است

رئیس ساز مان حفاظت محیط زیست در ادامه گفت: ساختن سد به رودخانه‌هایی که به سمت دریاچه ارومیه می‌رود ممنوع شده است.

محمدی‌زاده ادامه داد: طی جلساتی که با رئیس جمهور و معاون اول رئیس جمهور برگزار کرده‌ایم تصمیم‌هایی در زمینه احیای دریاچه ارومیه گرفته شده است.

محمدی‌زاده ادامه داد: در درجه اول برای بهبود روش‌های آبیاری و استفاده از روش‌های نوین اعتباری جهاد کشاورزی برای استان‌های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و کردستان در سال گذشته تخصیص داده بود.

وی گفت: اعتبار 164 میلیارد تومان که برای روش‌های آبیاری اختصاص یافته بود امسال 2 برابر افزایش یافت، یعنی در سال 91 برای اصلاح روش‌های آبیاری باید 2 برابر سال 90 کار انجام شود.

رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: اگر این اصلاح روش‌های آبیاری انجام شود ما یک صرفه‌جویی یک میلیارد مکعب آب در ارتباط با کشاورزی خواهیم داشت که این آب وارد دریاچه ارومیه می‌شود.

وی ادامه داد: سدهایی که در بالادست از چندین دهه قبل تا الان احداث شده مجموعا 19 سد است که یک میلیارد و 700 میلیون مترمکعب آب در پشت این سدها نگهداری می‌شود.

معاون رئیس جمهور با بیان اینکه وزارت نیرو درصدد احداث چند سد دیگر بر روی رودخانه‌هایی که به دریاچه ارومیه می‌ریزد بود گفت: هیچگونه سد جدیدی در آن منطقه احداث نخواهد شد و اگر ما بخواهیم مهار آبی را انجام دهیم از طریق عملیات آبخیزداری و مهار روان آب‌ها انجام خواهد شد.

وی در ادامه گفت: برای احیای دریاچه ارومیه بارور کردن ابرها مورد تأکید بود که در سال گذشته سه مرتبه این کار انجام شد و امسال نیز در چندین مرحله این کار را انجام خواهیم داد.

محمدی‌زاده در ادامه به موضوع ریزگردها اشاره کرد و گفت: برای مهار ریزگردها دو کار موازی در حال انجام است. یکی جلوگیری از توسعه بیابان و دیگری عملیات تثبیت خاک که یکی از دلایل تولید ریزگرد در کشور است.

وی با بیان اینکه 5 تا 10 درصد مشکل و آسیب ریزگردها منشأ داخلی دارد گفت: برای جلوگیری از این مشکل قرار است سالی 500 هزار هکتار تثبیت شن‌های روان در کشور انجام شود.

رئیس سازمان حفاظت محیط زیست مشکل اصلی ریزگردها را در کشورهای همسایه عنوان کرد و گفت: بیشترین مشکل ما در کشور عراق است بعد از این کشور سوریه، اردن، کویت و عربستان و شمال آفریقا این مشکل نیز وجود دارد.

وی ادامه داد: متأسفانه کشورها در رابطه با مقابله با ریزگرد هیچ اقدامی انجام ندادند.

محمدی‌زاده گفت: با کشور عراق وارد مذاکره شدیم که ظرف مدت 5 سال برای یک میلیون هکتار بیابان با مبلغ یک میلیارد و 200 میلیون دلار تثبیت شن روان انجام دهیم.

وی تصریح کرد: متأسفانه در کشور عراق به دلیل نبودن امنیت هنوز اقدام جدی صورت گرفته زیرا آنها باید امنیت جانی نیروهای ما را تضمین کنند تا بتوانند در اطراف کربلا و بصره که کانون ریزگردها است کار عملیات تثبیت شن‌های روان انجام شود.

وی همچنین اضافه کرد: عراق هنوز پول نگذاشته زیرا باید سالی 250 میلیون دلار برای اجرای این عملیات اختصاص دهد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست (پام)در این نشست دو روزه موضوعات اقتصاد سبز و نقش و منافع آن در کشور های اسلامی ؛ چارچوب توسعه پایدار در مقیاس جهانی و نحوه همکاری کشور های توسعه یافته و درحال توسعه ؛ انرژی جهانی و راهبرد محیط زیست و کمک به حل مشکلات زیست محیطی کشور های اسلامی بررسی شد .

محمدی زاده معاون رییس جمهور و رییس سازمان حفاظت محیط زیست کشور مان در این اجلاس در سخنانی برنامه های انجام شده و در دست انجام جمهوری اسلامی ایران در عرصه محیط زیست را برای حضار تشریح کرد.

وی همچنین در حاشیه این اجلاس با وزیر محیط زیست قزاقستان دیدار و گفتگو نمود.

به گزارش خبرنگار «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اورنگی در دیدار لوک ناکاجا، دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی سازمان ملل با اشاره به عزم جدی ایران برای مقابله با تخریب سرزمین گفت: اقدام ملی جمهوری اسلامی ایران در این خصوص تهیه شده است که توسط رییس جمهوری در اجلاس ریو+20 ارائه خواهد شد.

وی با تاکید بر اینکه مطابق اهداف برنامه پنجم توسعه، برنامه‌ریزی‌های لازم برای جلوگیری از تخریب سرزمین انجام شده است افزود: در جهت مقابله با تخریب سرزمین در یک برنامه 10 ساله، شش میلیون هکتار توسعه فضای سبز در دستورکار قرار دارد که از این میزان دو میلیون هکتار، توسعه جنگل‌کاری در کشور است که بدین ترتیب سطح جنگل‌های کشور به نسبت مساحت به بیش از 10 درصد خواهد رسید.

رییس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور با اشاره به جنگل‌کاری دو میلیون هکتار در طول پنج سال صرفا برای مقابله با بیابان‌زایی در کشور افزود: در عین حال در پنج سال آینده در سطح هشت میلیون هکتار از اراضی کشور عملیات آبخیزداری اجرا خواهد شد که این امر می تواند در حفظ منابع آب، خاک و پوشش گیاهی بسیار موثر باشد.

وی توسعه فضای سبز، مقابله با فرسایش بادی و فرسایش خاک و ... را از جمله برنامه‌های اصلی سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور عنوان کرد و گفت: مدیریت توسعه پایدار در مراتع کشور نیز از دیگر برنامه‌های این سازمان است که بر این اساس طی یک برنامه 10 ساله فشار جوامع دامی و حضور دامداران در اراضی کاهش یافته و بتدریج تمامی آنها از این عرصه‌ها خارج می‌شوند و تلاش خواهیم کرد تعادل اکولوژیکی را در این عرصه‌ها برقرار کنیم.

رییس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور با اشاره به اینکه 5 پروژه بین‌المللی در سطح دو میلیون هکتار از اراضی کشور توسط سازمان جنگل‌ها در حال اجراست گفت: اعتبار این پروژه‌ها که مشترکا با برنامه عمران ملل متحد (UNDP)، صندوق توسعه تسهیلات جهانی محیط زیست (GEF) و سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) در حال انجام است حدود 40 میلیون دلار است.

وی از دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی سازمان ملل خواست این کنوانسیون کارگاه‌های آموزشی را برای ارزیابی فنی اقتصادی کشورهای منطقه آسیا برگزار کرده و ضمن حمایت از اقدام منطقه‌ای، مقابله با بیابان‌زایی از برنامه‌ها و هدفگذاری‌های منطقه‌ای در این زمینه پشتیبانی کند.

رییس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور با تاکید بر اینکه کشورهای منطقه باید ایران را در مقابل پدیده گرد و غبار یاری کنند گفت: در عین حال سازمان جنگل‌ها آبانماه امسال جلسه‌ منطقه‌ای را در خصوص مقوله بیابان‌زایی برگزار خواهد کرد.

به گزارش ایسنا، در این جلسه لوک ناکاجا، دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی سازمان ملل نیز با تاکید بر اینکه بازنگری اقدام ملی مقابله با بیابان‌زایی ایران یکی از موضوعات مهم مورد حمایت کنوانسیون است افزود: در عین حال تدوین استراتژی منابع مالی مقابله با بیابان‌زایی نیز از دیگر برنامه‌های کنوانسیون برای کمک به ایران است.

وی با اشاره به اینکه ایران در سال 2012 تا 2013 رییس مرکز آسیا و اقیانوسیه کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی سازمان ملل است تاکید کرد: ایران می‌تواند با برگزاری کارگاه منطقه‌ای، تجربیات مدیریتی پایدار خود را در عرصه منابع طبیعی و مقابله با بیابان‌زایی به کشورهای منطقه منتقل کند.

دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی سازمان ملل به بحث گرد و غبار اشاره کرد و گفت: متاسفانه طی سالهای اخیر بحث گرد و غبار در ایران شدت یافته است که قطعا مقابله با این پدیده از عهده یک کشور خارج بوده و نیازمند همکاری‌های منطقه‌ای و کمک‌های بین‌المللی است.

وی از برگزاری جلسه‌ای با هدف اطلاع رسانی در بحث بازنگری کشورهای آسیایی برای مقابله با پدیده گرد و غبار و تدوین برنامه عمل منطقه‌ای در این خصوص خبر داد و گفت: با توجه به اینکه تغییرات آب و هوایی، افزایش گازهای گلخانه‌ای و تخریب سرزمین را به ما گوشزد می‌کند، زمان آن فرا رسیده است که یکسری اقدامات عملیاتی در این خصوص انجام شود.

دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی سازمان ملل تاکید کرد: بر اساس برنامه ریزی‌های انجام شده باید تا سال 2030 میلادی تخریب سرزمین به حد صفر برسد.

وی پدیده گرد و غبار را ناشی از فرسایش گسترده خاک عنوان کرد و گفت:‌ متاسفانه این امر طی سالهای گذشته شدت یافته که باید روند تخریب سرزمین را معکوس کنیم.

دبیر اجرایی کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی سازمان ملل وظیفه دبیرخانه را کمک به کشورهای عضو در شناسایی مناطق بحرانی، کمک به بازنگری در برنامه ملی، برای مقابله با گرد و غبار عنوان کرد.

به گزارش ایسنا کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی 195 عضو دارد که ایران سومین عضو این کنوانسیون بوده که از سال 1994 میلادی به آن پیوسته است.

به گزارش جام جم آنلاین:تحقیقات موسسه مشاور سفر که با استناد به آمارهای بین‌المللی انجام شده است، مشخص کرد تعداد توریست‌هایی که علاقمند به سفرهای دوستدار طبیعت با کمترین میزان فشار بر محیط زیست هستند، نسبت به سال قبل 71 درصد افزایش یافته‌است.
این تحقیقات همچنین روشن کرده است که 57 درصد از مسافران اعلام کرده‌اند که اغلب در تصمیم گیری‌های توریستی خود همانند انتخاب هتل، وسایل ترابری و یا منابع غذایی ، نکات و میزان فشارهای زیست محیطی را در نظر می‌گیرند و هتل ها و مراکز و یا وسایل دوستدار محیط زیست را ترجیح می‌دهند.
44 درصد از شرکت کنندگان نیز اعلام کرده‌اند که در خانه و سرزمین خود نسبت به نکات و مسائل زیست محیطی حساس‌تر و هوشیارتر هستند و در سفرها هوشیاری خود را به نکات حامی محیط زیست تا حدی از دست می‌دهند.
47 درصد از پاسخ دهندگان شرکت کننده دراین پژوهش نیز گفته‌اند که چه در خانه و سرزمین خود و چه در سفرها به یکسان نسبت به رعایت نکات مربوط به حمایت از محیط زیست حساس و دقیق هستند. طبق همین بررسی‌ها مسافران و توریست‌های حامی محیط زیست ازنظر حساسیت و دقت بیشتر به نکات مهم در رعایت مسائل زیست محیطی به سه گروه یا زمینه اصلی تقسیم می شوند‌.
"جینی راشمور" مدیر سفر مسئولیت پذیر در موسسه مشاور سفر با اشاره به نتایج بدست آمده دراین تحقیقات می‌گوید:«اقدامات حامی طبیعت و دوستدار محیط زیست به گونه فزاینده‌ای به یک اولویت مهم در تجارت و کسب و کار اقامتگاهی و صنعت هتلداری مبدل شده‌است. از این رو فعالان این صنعت بیش از پیش به تلاش‌های خود برای کاهش عوارض منفی خود بر طبیعت می‌افزایند.»
وی می افزاید"«تحقیقات ما نشان می‌دهد که مسافران موسسه مشاور سفر به اقدامات حامی طبیعت در سفرهای خود بسیار علاقمند هستند اما درعین حال بشدت تشنه‌ی دریافت اطلاعات معتبرهستند. به‌ویژه کسب اطلاعات کافی درباره طرح‌های زیست محیطی و کسب اطمینان از این که آیا سیاست‌های ادعا شده حقیقتا و درعمل به اجرا درمی‌آید یا خیر، برای این گردشگران اهمیت بسیار دارد.

تهران 1 خرداد 1391 (مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد)—دبیر کل سازمان ملل متحد در پیامی به مناسبت روز بین المللی تنوع زیستی، 22 می 2012 برابر با 2 خرداد 1391 ضمن اعلام اینکه بر اساس بر آوردها، بین 30 تا 35 درصد از محیط زیست با اهمیت دریایی در جهان مانند گیاهان دریایی، جنگل های حرا و صخره های مرجانی نابود شده اند خواستار اقدامات محلی، ملی و بین المللی برای حفاظت از زیست بوم دریایی شد.

در پیام بان کی مون آمده است پسماند های پلاستیکی همچنان حیات در دریا ها را نابود می کنند و آلاینده های منتقل شده از خشکی در حال نابودی اکسیژن آب های نواحی ساحلی هستند. وی می افزاید علاوه بر این ها، افزایش مصرف سوخت های فسیلی اقلیم جهانی را تحت تاثیر قرار داده که این امر موجب گرم شدن سطح آب دریاها و درنهایت بالا آمدن سطح آب اقیانوس ها و اسیدی شدن آن ها گردیده که تازه در حال درک پی آمد های آن ها هستیم.

بانی کی مون می گوید آبزیان 15 درصد از مواد پروتئین حیوانی مورد مصرف بشر را تشکیل می دهند. وی می افزاید اقیانوس ها و نواحی ساحلی خدمات زیست بومی ارزشمندی از جذب گردشگر گرفته تا حفاظت در برابر طوفان ارائه می کنند.

دبیر کل ضمن اشاره به اجلاس آتی ریو +20 گفت شرکت کنندگان در آن نشست باید برای اصلاح مدیریت و حفاظت از اقیانوس ها از راه ابتکارات سازمان ملل متحد، دولت ها و سایر شرکا به منظورکاهش صید آبزیان، گسترش مناطق حفاظت شده دریایی، کاهش آلودگی دریایی و کم کردن اثرات تغییرات اقلیمی تصمیمات قاطع اتخاذ نمایند.
***

به گزارش پايگاه اطلاع رساني سازمان حفاظت محيط زيست (پام) اصغر محمدي فاضل در نشست خبري روز جهاني تنوع زيستي در جمع خبرنگاران گفت: متاسفانه اطلاع از وضعيت تنوع زيستي در جهان ضعيف است به گونه‌اي که 14 ميليون گونه گياهي و جانوري در سطح کره زمين وجود دارد که شناخت بشر از اين مجموع کمتر از 2 ميليون گونه است.

وي اضافه کرد: اطلاع‌رساني ضعيف باعث مي‌شود حفاظت از تنوع زيستي يک رويکرد محافظه‌کارانه داشته باشد.

وي با بيان اينکه بين 20 تا 50 درصد گونه‌هاي گياهي جهان در معرض خطر هستند افزود: در کشور استراليا حدود 20 در صد و آفريقا بالغ بر 50 درصد پوشش گياهي‌ تحت خطر نابودي است.

وي در ادامه با اشاره به عواملي که بر جمعيت گونه‌هاي جانوري در جهان تاثير گذاشته اظهار داشت: تخريب زيستگاه‌ها 39 درصد، شکار غيرقانوني و بي‌رويه 36 درصد و عواملي مثل ورود گونه‌هاي بيگانه، جابه جاي گونه‌ها، آلودگي نوري و آلودگي آب و... به ميزان 25 درصد از مهمترين عوامل تاثيرگذار در گونه‌هاي جانوري است.

وي در ادامه با اشاره به گونه‌هاي موجود در ايران گفت: بيش از هزار و 140 گونه جانوري در ايران وجود دارد که از اين مجموع پيش‌بيني مي‌شود که 8 هزار گونه مربوط به ايران باشد که بيش از هزار گونه گياهي جزء گياهان انحصاري ايران است.

وي در ادامه به فعاليت‌هاي انجام شده ايران در سطح ژن‌ها، گونه‌ها و زيستگاه‌ها اشاره کرد و ادامه داد: حفاظت از گونه‌هاي گياهي به روش زيست فناوري براي شش گونه، مطالعه ژنتيکي سرخدار ايران، بررسي ساختار ژنتيکي گونه‌هاي بومي و در معرض تهديد از جمله فعاليت‌هايي است که در سطح حفاظت از ژن‌ها انجام شده است.

وي ادامه داد: تهيه و تصويب طرح جامعه مديريت حيات وحش کشور، طراحي پروژه تجديد نظر بر فون مهره‌داران ايران اولويت پرندگان ايران، اقدام براي طرح برنامه عمل حفاظت از 30 گونه موجود در فهرست سرخ IUCN از جمله اقدامات انجام شده در سطح حفاظت از گونه‌ها بود.

وي همچنين معرفي 15 منطقه جديد به سيستم مناطق حفاظت شده، انجام مرزبندي براي 16 منطقه حفاظت شده و تدوين راهبردهاي ملي اکوتوريسم و غيره را از جمله فعاليت‌هاي انجام شده در زمينه حفاظت از تنوع زيستي در ايران عنوان کرد.


معاون محيط طبيعي سازمان محيط زيست با بيان اينکه هم اکنون سطح مناطق حفاظت شده در دنيا از 5 ميليون کيلومتر متر مربع به 14 ميليون کيلومتر متر مربع افزايش يافته است تصريح کرد: در حال حاضر سطح مناطق حفاظت شده در ايران معادل 4/10 درصد از کل مساحت کشور است يعني سطحي برابر 7/16 ميليون هکتار است.


فاضل ياد آور شد: البته اين رقم در کنار مناطقي که به اشکال ديگر توسط ديگردستگاهها حفاظت مي شود مانند درياچه هاي پشت سدها که توسط وزارت نيرو و يا نوار 7کيلومتري مناطق مرزي که جزو مناطق تير اندازي ممنوع هستند و توسط وزارت کشور حفاظت مي شوند سطح مناطق حفاظتي ايران را به حدود 20 درصد خاک کشور مي رساند.


وي در پايان افزود: عنوان روز جهاني تنوع زيستي امسال، تنوع زيستي دريايي است که براي علاقمندان به حيات درياها فرصت مغتنمي براي افزايش آگاهيها در اين زمينه است

به گزارش سرويس محيط زيست خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، فرانسه که در اين زمينه دست کم از سوي 100 کشور ديگر حمايت مي‌شود در نظر دارد که UNEP را به يک آژانس جهاني برجسته در سطح آژانس‌هاي تخصصي سازمان ملل نظير سازمان جهاني بهداشت و سازمان غذا و کشاورزي ملل متحد تبديل کند. اين در حالي است که واشنگتن مخالف شديد اين ايده است.

به گزارش خبرگزاري فرانسه، طرفداران و فعالان محيط زيست از مدتها پيش گله داشته‌اند که دفتر برنامه محيط زيست سازمان ملل (UNEP) در نايروبي که در سال 1972 ميلادي تاسيس شد و فقط 58 کشور عضو آن هستند، فاقد قدرت کافي براي مقابله با بيماريهاي فزاينده محيط زيست است. به اين ترتيب قرار است در اجلاس ريو تقويت اين نهاد مهم در سازمان ملل مورد مذاکره قرار بگيرد.

کد خبر :7277   زمان مخابره: 13:35:12 - 31/2/1391

 // www.iren.ir // ایرن

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان حفاظت محیط زیست (پام)،مهندس محمدی زاده درجمع کارکنان اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان رضوی گفت : سازمان حفاظت محیط زیست با چهل سال سابقه کار هنوز درحوزه فرهنگ سازی کار مهمی صورت نداده است.وی با اشاره به اینکه بایستی موضوع محیط زیست را به گونه ای درجامعه نهادینه کنیم که مسئله محیط زیست مطالبه عمومی مردم گردد ،ادامه داد:فرهنگ سازی فقط از طریق سازمانهای مردم نهاد( س.م.ن ) و رسا نه ها امکان پذیر نیست بلکه باید از تمامی راهبرد ها درتحقق این موضوع بهره مند شد.

رئیس سازمان حفاظت محیط زیست درادامه خاطر نشان کرد: توجه به فن آوریهای نوین و ارتقاء کیفیت فعالیت ها توانسته راههای جدیدی رابرای سازمان باز کند. دراین راستا میتوان گفت درحوزه آب و خاک، پسماندها ، تنوع زیستی و آموزش گامهای مؤثری برداشته شده است.

این مقام مسئول بااشاره به افزایش تخصیص اعتبارات محیط زیست درسال جاری خاطر نشان کرد : خوشبختانه مجوزهای لازم برای استخدام نیروهای جدید نیزاخذ گردیده است و توفیقات خوبی نیز درعرصه بین المللی داشته ایم و تعاملات بسیار هدفمندی درحوزه های انسانی و طبیعی با سایر دستگاههای دیگر برقرار شده است که همگی مرهون سیاستهای دولت خدمتگذار است .

محمدی زاده درجمع کارکنان حفاظت محیط زیست خراسان رضوی گفت : درپایش رودخانه ها ، منابع و مخازن و همچنین آلایندگی های صوتی و پسماندها به استانداردهای تعریف شده نزدیک شده ایم که این بسیار برای کشور ماامید بخش است.

براساس این گزارش ، معاون رئیس جمهور ورئیس سازمان حفاظت محیط زیست درادامه با توجه به میلاد دخت نبی اکرم (ص) وروز زن ، درخصوص جایگاه ومنزلت حضرت فاطمه زهرا(س) در طول تاریخ به نکاتی اشاره نمود و درپایان مراسم نیز به پاس تلاش کارکنان خواهر از آنان تجلیل به عمل آورد.

کد خبر :7271   زمان مخابره: 22:26:12 - 29/2/1391

 www.iren.ir

عباس طاهريان با اعلام اين خبر توضيح داد: به منظور توسعه عرصه هاي داراي ظرفيت بالقوه طبيعي براي حفاظت از ذخاير ژنتيکي در جغرافياي شهرستان مه ولات، منطقه نوبهار در اين شهرستان، شکار ممنوع اعلام شد.
عباس طاهريان از زادآوري آهو در منطقه شکار ممنوع نوبهارخبر داد و گفت: با وجود محدوديتهايي از قبيل خشکسالي، اين منطقه توانسته است جمعيت وحوش خود راافزايش دهد و محيط بان ها در ماموريت هاي خود تصاوير بسيار زيبايي از بره آهوان و ساير وحوش ثبت کرده اند.
وي با اشاره به فرارسيدن فصل زادآوري ووحوش، از مردم خواست با ماموران حفاظت محيط زيست جهت حفاظت از تنوع زيستي همکاري نمايند.وي افزود: اين منطقه مشمول قوانين و مقررات مناطق تحت مديريت سازمان محيط زيست بوده و اميد است با همکاري مردم شهرستان مه ولات و همه دوست داران محيط زيست بتوانيم گام هاي موثرتري در حفظ و حراست از اين ثروت هاي خدادادي برداريم و شرايط گردشگري را در منطقه نوبهار فراهم کنيم.

خبرگزاري مستقل محيط زيست:مهندس "هاشم گودرزوند چگيني " با بيان اين مطلب افزود: منابع طبيعي در طول تاريخ حيات بشر ازاهميت خاصي برخوردار بوده وامروزه نيز حيات انسان وابسته به محيط زيست است و حفظ اين منابع در صورتي محقق مي ‌شود که عامه مردم احساس مسووليت کرده و مشارکت آنان باابزارهاي مختلف علمي و فرهنگي جلب شود.
وي اظهار داشت : براي تعميق و گسترش فرهنگ منابع طبيعي نمي توان از يک روش و ابزار استفاده کرد بلکه بايد به نحوي فراگير همه ابزارهاي اطلاع ‌رساني و آگاهي بخشي را به کار گرفت چرا حفظ منابع طبيعي به تمام مردم ارتباط داشته ومختص به قشر خاصي نيست. چگيني اضافه کرد: يکي از راههاي گسترش فرهنگ حفاظت از منابع طبيعي فرهنگ سازي در بين دانش آموزان مدارس است به گونه اي که دانش آموزان از منابع طبيعي و فوايدآن به خوبي آگاه شوند.وي با تاکيد بر اين‌ که مانوس بودن با گياهان براي سلامت انسان مفيد است ،بيان کرد: ارتباط با درختکاري بايد پيوسته باشد تا در دانش‌آموزان به صورت عادت و فرهنگ دربيايد. وي با تاکيد بر اينکه رسانه ‌هاي گروهي نيز نقش اصلي را در اطلاع ‌رساني بر عهده دارند ، گفت :امروزه رسانه‌ها نقش زيادي در يادگيري مردم و حتي طرز فکر آنان دارند و بديهي است پر قدرت‌ترين ابزارهاي اطلاع ‌رساني محسوب مي‌ شوند .مدير کل منابع طبيعي و آبخيزداري استان قزوين افزود:بنابراين بايد بين رسانه‌ها و سازمان جنگل‌ها ارتباط پايدار و خوبي برقرار باشد تا مردم به طور مستمِر و در تمام طول سال با نظر کارشناسان آشنا شوند و اهميت منابع طبيعي براي آنهاروشن‌تر شود.چگيني تصريح کرد:اگر مردم ارزش منابع طبيعي را بدانند خود به خود در توسعه و حفظ آن کوشا خواهند بود و بسياري از مشکلاتِ ناشي از تخريب اين منابع، يا تصرف غير مجاز عرصه‌ها به وجود نخواهد آمد. وي در پايان يادآور شد:رونق اقتصادي نيز باعث گسترش فرهنگ منابع طبيعي مي ‌شود زيرا مردم درمي ‌يابند براي ادامه درآمدهاي خود، بايد طبيعت را حفظ کنند و در نتيجه حتي کساني که علاقه زيادي به اين مقولات ندارند در عمل به حافظ طبيعت تبديل مي‌ شوند.
چگيني تعاوني مرتعداران را نمونه خوبي براي گسترش فرهنگ منابع طبيعي دانست و افزود:اعضاي اين تعاوني ساکنان روستاها هستند که در قالب تعاوني به فعاليت‌ها مي ‌پردازند و نشان مي ‌دهد براي رسيدن به رفاه اقتصادي، لزومي ندارد منابع طبيعي را تخريب کنيم. // www.iren.ir //